Terwijl de constructeur zich met dit concept steeds verder lijkt te verwijderen van de dimensies van de originele Mini, weet hij er ons toch een zoveelste interpretatie van te presenteren – en verleiding troef! – die veel weg heeft van de Austin Healey Sprite, de MG A of de Triumph Spitfire.
Concreet verwijzen de neus en de vier wielen duidelijk naar de derde generatie Mini’s. De flanken, de uitsnijding van de deuren, de afwerking van de achterbouw en het design van de achterlichten zijn geïnspireerd door Engelse producties uit de jaren 1960. Ontworpen naar het model van de Union Jack kan je de achterlichten overigens houden voor die van een Marcos. De karakteristieke toets van de Milanese carrosseriebouwer, is natuurlijk de vin die over de volle lengte van de achterkap loopt.
Advertentie – lees hieronder verder
Het binnenwerk is dan weer strak en sober. Voor het dashboard houdt de constructeur het bij één blok gepolijst aluminium, een met leer bekleed stuur, terwijl hij komaf maakt met de talrijke knoppen van de huidige Mini. Alleen het centrale scherm blijft behouden.
Ten slotte is deze Mini 100% ecologisch. Hij rijdt immers op een elektrische motor. Zonder meer top! Maar laten we het maar meteen toegeven, deze Mini gaat niet in productie en doet in werkelijkheid niets meer dan enkele stylistische elementen van de toekomstige Mini Roadster prijsgeven.
En U, wat vindt u van deze Mini Superleggera?
