De auto op waterstof of liever met “brandstofcel” is een beetje een zeemonster. Eind jaren negentig, begin 2000, dook het voor de eerste keer op toen verschillende constructeurs met de eerste prototypes experimenteerden. Destijds kon je immers al stukken lezen over de Mercedes A-Klasse of de Opel Zafira die met deze vernieuwende technologie waren uitgerust. Feit is dat ze vaak zoveel technologie aan boord hadden, dat er enkel vooraan zitplaatsen overbleven. In die periode maakten constructeurs zich sterk dat ze deze technologie binnen de vijf jaar op de markt zouden brengen. En dan zou het nog eens vijf jaar duren, en nog eens… En ja, precies vijftien jaar later zijn de eerste merken klaar!
Hyundai
Advertentie – lees hieronder verder
Het is precies twee jaar geleden dat we de eerste auto op waterstof (die in serie wordt geproduceerd) mochten testen. Deze Hyundai ix35 Fuel Cell is een outsider die de ganse sector op snelheid heeft gepakt. De meeste andere spelers waren erg voorzichtig om een dergelijk product al op de markt te brengen. Hyundai koos voor een leasingformule die slechts toegankelijk is voor grote bedrijven of organisaties. Het is niet de bedoeling om deze wagens al in handen van particulieren te geven. De kans dat die er 100.000 euro voor zouden betalen (de werkelijke kost van deze bijzondere ix35) is overigens klein. In die zin is Toyota de eerste constructeur die de wagen zowel in leasing als in verkoop aanbiedt (1.200 euro per maand, of 66.000 euro in verkoop). De wagen wordt ook aan particulieren verkocht en ondanks de stevige prijs wil Toyota jaarlijks 3.000 voertuigen verkopen. In Europa wil men in 2016 50 tot 100 exemplaren leveren. Toyota geeft ook toe dat ze aan deze wagen geen geld zullen verdienen. Dat was ook het geval met de eerste en zelfs de tweede generatie Prius. Dit is de prijs die je als pionier moet betalen, wil je later miljoenen schone voertuigen verkopen. We kunnen vandaag alleen maar hopen dat de Mirai dezelfde toekomstvisie deelt!
Principe
Voor wie de voorgaande artikels heeft gemist, herhalen we kort het werkingsprincipe. Een auto met een brandstofcel is in feite een elektrische auto. In plaats van enkel op de elektriciteit – opgeslagen in de batterijen – te rekenen, wordt er een brandstofcel ingebouwd. Door de waterstof – die in de tanks zit opgeslagen –in de brandstofcel te laten reageren met lucht, wordt stroom geproduceerd. De enige emissie die hierbij wordt geproduceerd, is zuiver water. Het grote voordeel tegenover een klassieke elektrische auto is dat je met waterstof in 3 tot 5 minuten kan voltanken. Je hebt een rijbereik tussen de 400 en de 500 km.
Voltanken altublieft !
Kortom, een auto op waterstof biedt de voordelen van een elektrische auto op vlak van emissie en rijplezier maar zonder de nadelen van de beperkte autonomie. Bij het grote publiek is de actieradius nog steeds te klein en duurt het tanken (laden) te lang.
Het enige grote nadeel van waterstof op onze markt blijft vandaag het gebrek aan tankinfrastructuur. In België zijn vandaag maar een handvol tankstations en die zijn niet altijd publiek toegankelijk. Het eerste tankstation opent in januari. Het is in Zaventem gelegen op de terreinen van de Europese hoofdzetel van Toyota. Vlaanderen heeft tegen 2020 15 tankstations beloofd maar dergelijke beloften blijven vaak een dode letter. In Wallonië werden eerder ook al CNG-stations beloofd en ook daar gebeurde weinig. In Duitsland lijkt het project wel van grond te komen want daar worden op korte termijn 50 tankinstallaties verwacht. Tegen 2023 moeten er dat 400 worden. Maar laat ons even bij de auto blijven…
Minder futuristisch dan het lijkt…
Geloof het of niet, rijden met een Mirai is veel minder futuristisch dan zijn technologie of zijn look. Meer nog, hij rijdt zoals een Prius. Net zoals de verbrandingsmotor van die laatste, kan de brandstofcel haar energie meteen naar de voorwielen sturen (via de elektromotoren in het geval van de Mirai) maar er kan ook energie naar de motoren en naar de batterij worden gestuurd. Net zoals bij de Prius kan je een korte afstand (traag) rijden zonder dat de brandstofcel wordt opgestart. Op dat ogenblik verbruik je ook geen waterstof. In de tank kan je 5 kg waterstof opslaan die je 10 euro/kg betaalt. Volgens het normverbruik kom je daar 500 km ver mee maar in de praktijk moet je rekenen op 400 km.
De Mirai rijdt een stuk leuker dan de Prius want het is vooral een goede elektrische wagen. Hij reageert veel spontaner op de minste beweging van het gaspedaal. De Mirai levert 154 pk en 335 Nm en al dat koppel is meteen beschikbaar. De wagen weegt 1.900 kg dus het is niet meteen een sprinter maar vertrekken aan de lichten en hernemingen (tussen 50 en 90 km/u) gaan meer dan vlot. Het grootste verschil met de Prius ervaar je als je het gaspedaal vloert. In de Mirai is er geen verbrandingsmotor die opspeelt en voor een irritant monotoon geluid zorgt. Je hoort enkel erg discreet het geluid van de rijwind en van de brandstofcel die voor stroom zorgt. De Mirai is dus een bijzonder comfortabele wagen en niet alleen qua akoestiek. Hij is ook erg aangenaam om te rijden. Het enige wat we hem kunnen verwijten, is de minder interessante zithouding voor de grotere medemens. Ook de koffer is vrij krap voor een auto met deze proporties.
Waterstof, een echte oplossing
Toyota liet ons voor het eerst in Hamburg (Duitsland) met de Mirai rijden en dat was geen toeval. De havenstad wil immers een voortrekkersrol spelen op vlak van hernieuwbare energie. Men toont er dat waterstof een dubbele oplossing biedt. Los van het feit dat waterstof een uitstekende brandstof is voor auto’s, bussen en vrachtwagens, is het de ultieme manier om grote hoeveelheden elektriciteit op te slaan. In Hamburg zien we een gigantisch park windmolens die zowel op land als in de zee staan. Het probleem van deze energie is dat er niet altijd voldoende wind is om momenten dat er veel stroomconsumptie is. Vooral op ogenblikken dat de windmolens meer stroom produceren dan de stad kan consumeren, kan men deze stroom opslaan in de vorm van waterstof. Daarmee kan men voertuigen tanken en men kan het ook weer omzetten in stroom om gezinnen van elektriciteit te voorzien. Kortom, de auto op waterstof is complementair in een groene stroomeconomie. Een ander voordeel is dat men perfect waterstof kan produceren in een stedelijke omgeving, van waaruit het ook verder kan worden verdeeld. Deze technologie kan men in elke uithoek van de wereld gebruiken. Er is geen duur energietransport nodig en men is niet langer afhankelijk van energieproducerende landen. Waar wachten we op?!
Besluit
De auto op waterstof is een feit ! De technologie is eenvoudig in gebruik, genereert geen stress en is voor perfect inzetbaar. Vandaag is deze wagen nog een witte raaf maar binnen pakweg vijf jaar zal je in deze rubriek steeds vaker brandstofcelwagens zien !
Toyota Mirai in cijfers
Motor : elektromotor, gevoed door brandstofcel; 154 pk; 335 Nm vanaf start.
Aandrijving : op de vooras.
Versnellingsbak : vaste overbrenging.
L/b/h (mm) : 4.890/1.815/1.535
Leeggewicht (kg): 1.850
Kofferinhoud (l) : 361
Brandstoftank (kg) : 5
0 tot 100 km/u (s.) : 9,6
Positieve punten
Eenvoudig in gebruik
Voordelen van elektrische auto zonder de nadelen
Erg vlotte en comfortabele auto
Originele look
Negatieve punten
Originele look!
Prijs van deze nieuwe technologie
Geen tankinfrastructuur
Zithouding kan beter
Krappe koffer
Prijs : 66.000 € BTW incl.
Vermogen : 154 pk
Topsnelheid : 178 km/u
Gem. verbruik : 0,76 kg/100km
CO2 : 0 g/km
