Dit model heeft nog heel wat troeven! Hij kwam in 2011 op de markt als “FF” en het was een bijzonder excentriek auto omdat deze Ferrari hem een shooting brake-koetswerk aanmat. Verder kreeg hij een opklapbare achterbank én vierwielaandrijving. Dit non-conformistische model werd vorig jaar grondig herzien en luistert sindsdien naar de naam GTC4 Lusso. Vandaag komen er andermaal veranderingen want onder de lange neus lepelt men voor het eerst een compacte, drukgevoede motor. Het gaat om de 3.8 liter grote bi-turbo V8-motor die bij de California T en de F488 werd geleend. Het is dus de eerste vierzitter Ferrari die door een V8-motor wordt aangedreven. Deze GTC 4 breekt met de traditie van de V12-motor voorin.
Ferrari voor dertigers?
Advertentie – lees hieronder verder
De atmosferische 6.3 V12 versie (690pk bij 8.000 opm en 697Nm bij 5.750 opm) blijft nog steeds te koop maar wordt geflankeerd door deze 3.8 V8 bi-turbo (610 pk en 760 Nm). Deze nauwelijks afgezwakte versie moet volgens de constructeur een jonger publiek aanspreken dat (iets) minder gefortuneerd is. Ferrari mikt op kopers tussen de 35 en de 40 jaar. Men denkt aan jonge, gehaaste ouders die bereid zijn om 230.000 € te besteden aan hun “gezinswagen”. Dat is uiteraard het basistarief, zonder rekening te houden met de prijzige opties! Geld zal niet meteen de grootste zorg zijn van de klanten die zich ook niet echt zullen bekommeren over het verbruik (dat volgens de norm met 4 l/100 km is gedeeld). Ook de autonomie stijgt met 30 % in vergelijking met de V12. Met een tank kom je nu 780 km ver in plaats van 595 km. Je moet al een geoefend oog hebben om het verschil te zien met de V12-versie. De V8 krijgt andere velgen (ze meten ook 20 duim) en komt met gegroefde uitlaatmonden.
Alles naar de achteras!
Een andere belangrijke verandering is de aandrijving. Met de overstap van de V12 naar de V8-versie verliest de bolide ook zijn vierwielaandrijving. Voortaan gaat alles naar de achteras maar hij behoudt wel de vierwielsturing. De achterwielen draaien onder een hoek van maximaal 2,15 graden. Bij lage snelheden draaien ze in de tegenovergestelde richting van de voorwielen en bij hoge snelheden draaien ze in dezelfde zin. Zo stuurt de wagen sneller in zonder te raken aan de stabiliteit. Deze V8-versie weegt ook 55 kg minder en krijgt een andere massaverdeling voor/achter: 46/54% (tegenover 47/53 bij de V12).
Stijlvol en sportief
Het interieur is vergelijkbaar met dat van de V12-versie. De stoelen zijn stijlvol en bijzonder fraai afgewerkt met kwalitatieve materialen (leer en carbon inzetstukken). De sfeer is modern. Bij het rijden vallen de handen op een bijzonder stuur dat geïnspireerd is op dat van de F1, voorzien van diverse druktoetsen en draaiknoppen. Je hebt een beetje tijd nodig om te wennen aan de bediening en aan de twee kleine uitleesvenstertjes naast de grote centraal opgestelde toerenteller. Een andere troef van deze Ferrari zijn de zitplaatsen achteraan. Hoewel ze moeilijk toegankelijk zijn, bieden ze toch voldoende ruimte, ook voor volwassenen. Een bijkomend voordeel van dit model is de koffer, die naam waardig. Hij is groter dan die van een VW Golf en je raakt er moeiteloos bagage voor vier personen in kwijt. Men kan desgewenst ook de rug van de achterbank neerklappen.
Rit door Toscane
Deze Ferrari is een echte GT want hij biedt relatief veel rijcomfort. Het spreekt voor zich dat de grote banden (245 mm breed vooraan en 295 achteraan) flink wat rolgeluiden genereren maar de (gestuurde) demping verteert perfect de oneffenheden in het wegdek en die zijn op de Toscaanse wegen van onze testroute omnipresent. Als je het manettino in de Sport-modus zet, openen de actieve uitlaatkleppen en verandert de motor van timbre. Op vlak van prestaties moet hij nauwelijks onderdoen voor de V12 want hij is slechts een tiende van een seconde trager op de oefening tot 100 km/u. Voor een sprintje tot 200 km/u moet hij slechts drie tienden prijsgeven. De topsnelheid ligt 10 km/u lager maar hij haalt nog steeds 320 km/u! Het grootste verschil zit in het karakter van de motor.
De V12 gaat met plezier door tot 8.250 opm maar de inspuiting van de bi-turbo V8 stopt bij 7.500 omwentelingen. De kleine V8 blijft echter zeer gedreven tot aan de rode zone. Omdat hij in het middengebied meer koppel levert, herneemt hij ook feller. De turbo’s vergen ook niet de minste reactietijd. Het chassis volgt dit ritme perfect en deze achterwielaangedereven V8-versie voelt levendiger aan en reageert speelser. De wagen komt nooit verraderlijk uit de hoek omwille van het uitgekiende evenwicht en omdat je hem perfect aanvoelt.
Besluit
Door over te schakelen van een V12 naar een V8-motor wordt de Ferrari 36.000 € goedkoper en daalt het verbruik aanzienlijk. Maar in dit segment zijn de consumenten meer geïnteresseerd in het feit dat hij nauwelijks inboet aan prestaties. Deze V8-versie is zelfs leuker dan de V12 omdat de voorwielaandrijving vervalt. Dat maakt de wagen pittiger en hij vergt wat meer input van de bestuurder. De klank blijft even lyrisch. Kortom, (en dat is dan jammer voor de puristen) deze “T” is volgens ons de leukste GTC4 Lusso!
+
Schitterende bi-turbo V8-motor
Erg snelle gerobotiseerde versnellingsbak
Speelser dan de V12 4×4
Ruime GT, grote koffer
–
Nog steeds astronomische prijs
Talrijke en dure opties
Groot en hoog gewicht
