Ik kreeg de XC40 voor het eerst te zien op de luchthaven van Barcelona. Mijn enige referentie waren de foto’s die ook u al onder ogen kreeg. Op die beelden had ik niet gezien hoe origineel hij wel was. Vooraan herkent u hem meteen als een Volvo maar hij laat duidelijk een frisse wind waaien door het Zweedse gamma. Het tweekleurige koetswerk met erg geslaagde nuances bevestigt de positieve indruk. Ook de uitgesproken lijnen op de flanken maken het verschil in combinatie met de brede C-stijlen. Het geheel oogt premium maar is tegelijk verfrissend. Kortom, Volvo heeft zijn huiswerk goed gemaakt.
Veel opbergvakken
Advertentie – lees hieronder verder
Ik ben een beetje teleurgesteld over het interieur, want ik zie harde plastics en dat oogt weinig uitnodigend. Ook de afwerking als geheel staat niet helemaal op het niveau van de Duitse concurrenten die werden aangehaald in de inleiding. Afgezien van die afwerking is het interieur op zich wel geslaagd en net als het koetswerk van de XC40, voel je je binnenin ook meteen thuis in een Volvo. Dat komt door het strakke design en de veel lichtere aanpak dan bij de Duitse collega’s.
De zithouding voor de bestuurder is perfect (ook al staat de hoofdsteun misschien iets te veel naar voor) en er zijn voldoende opbergvakken om alle spullen weg te moffelen. De constructeur voorziet enorme vakken in de deuren, waarin niet alleen kleinere zaken maar ook een grote fles water of zelfs een laptop past. De bekleding langs de binnenkant van dit bergvak voelt vreemd aan maar ze zorgt er wel voor dat uw gloednieuwe computer niet tegen een harde zijkant schuurt tijdens het rijden. Voor we de achterbank bekijken, wil ik nog meegeven dat de Volvo-stoelen uitstekend zitten en tot op heden hun gelijke niet kennen.
Modulariteit
De zitruimte achterin zorgt voor een aangename verrassing, want er is voldoende knieruimte. Het interieur is groot genoeg voor vier volwassenen van 1,90 meter, enkel de vijfde passagier zal het wat lastiger hebben om zijn voeten te plaatsen door de transmissietunnel (de XC40 is beschikbaar met voorwielaandrijving maar ook met AWD). Er is wel voldoende hoofdruimte op de achterbank. Anderzijds voelen de plastic bedieningsknoppen om de ventilatieroosters in te stellen erg licht aan.
De koffer op zich is niet gigantisch (eerder gemiddeld binnen dit segment), maar hij werd wel vernuftig ontworpen. Dankzij de voorgevormde bodem kan men de laadvloer makkelijk in compartimenten verdelen. De rugleuningen van de achterbank kunnen ook volledig elektrisch worden neergeklapt zodat er een perfect vlakke laadvloer ontstaat. Hier is duidelijk over nagedacht!
Lichtvoetig
We vertrekken in de luchthaven van Barcelona aan het stuur van de krachtigste dieselversie, de D4 AWD. We starten in de comfort stand en we ervaren meteen dat de Volvo erg licht aanvoelt. Deze 190 pk sterke XC40 reageert vlot op het gaspedaal en als bestuurder geniet je van de uitstekende rijpositie en nauwkeurige, maar niet al te zware besturing.
Ook de geluidsisolatie geeft me een overtuigende eerste indruk…. maar als ik het ritme verhoog, gaat het mis. Bij acceleraties boven de 3.000 opm wordt het overduidelijk dat we met een diesel op pad zijn. Wat dat betreft, kan je hem nog het best vergelijken met de 2.0 D van Jaguar. Dit is ok niet verwonderlijk want om de XC40 niet te zwaar te maken, moest men hier en daar toegevingen doen.
Wat me wel stoort is de ergonomie die werd overgenomen van de overige Volvo XC-modellen. Men moet altijd door de menu’s van het grote centrale display gaan voor de minste manipulatie. Om de interieurtemperatuur te wijzigen, moet men als bestuurder de blik te lang van de weg afwenden. Ach ja, het maakt niet uit, want mijn XC40 is uitgerust met een autonome stuurfunctie… Maar vertrouw er niet blindelings op. Ik testte het op een kronkelende bergweg en als ik bij de eerste scherpe bocht niet had ingegrepen, had ik dit niet meer kunnen navertellen! Toegegeven, ik ben nog altijd geen fan van dergelijke systemen want ze zijn “wel goed, maar lang niet goed genoeg”. Er is dus duidelijk nog werk aan de winkel!
Kwart eeuw geleden…
We sturen de Volvo over een smalle weg om te zien wat het onderstel in zijn mars heeft. We rijden nog altijd in de comfort modus en wanneer je het tempo verhoogt ervaar je onderstuur maar het steekt niet onmiddellijk de kop op. De meeste chauffeurs zullen er ruimschoots tevreden mee zijn. Maar wanneer ik overschakel naar de dynamische modus, merk ik dat de XC40 zijn ware aard goed kan verbergen! Dit gaspedaalrespons wordt veel directer en de wagen gaat ook zwaarder sturen, wat het rijgevoel duidelijk ten goede komt. De Volvo rijdt ook leuker want de transmissie stuurt meer motorkoppel naar de achteras zodat de XC40 pas later aan zijn onderstuur-grens komt. Je ervaart ook dat de achteras wat levendiger wordt en dat is ronduit vernieuwend voor een Volvo. Dit gevoel moet geleden zijn van de vroege jaren negentig, toen de grote Volvo’s nog over achterwielaandrijving beschikten. Het moet gezegd worden, deze XC40 is de leukst rijdende Volvo die we de voorbije kwart eeuw hebben gereden!
Vooral in lange bochten toont hij zich van zijn beste kant want hij blijft zelfs bij erg hoge snelheden bijzonder neutraal. Bovendien reageert de XC40 zeer efficiënt wanneer de bestuurder de voet van het gaspedaal haalt want dan komt de neus in de juiste richting zonder de bestuurder te laten schrikken. Zou er een Ford-ingenieur in het spel zijn?
Deze bijzonder krachtige D4-versie van de Volvo XC40 geniet een uitstekendewegligging en het is ook opmerkelijk dat deze wagen zich onder alle omstandigheden comfortabel blijft gedragen. We wilden echter niet in Barcelona vertrekken zonder de tweede versie te testen die hier in avant-première werd voorgesteld en dan hebben we het over de topversie met deT5 benzinemotor. Die levert een vermogen van 247 pk en dat zorgt natuurlijk voor nog forsere acceleraties in de “dynamic” rijmodus (meteen mijn favoriete stand). Het enige probleem is dat de turbo zo agressief is dat je hem duidelijk kunt horen blazen tijdens het accelereren en hij fluit ook wanneer je het gaspedaal lost. Dit is een opmerkelijk karakter voor een Volvo maar deze XC40 reageert zo licht en dynamisch dat je het de wagen met plezier vergeeft. Vooral ook omdat deze aanpak naadloos aansluit bij het zeer overtuigende weggedrag.
We vragen ons af of ook de voorwielaangedreven versies even efficiënt zullen zijn maar dat is helemaal niet zeker. We zijn ook benieuwd naar het karakter van de toekomstige 1,5 liter grote 3-cilinder benzinemotor van 156 pk. Dit zal ongetwijfeld één van de meest verkochte versies worden, maar de vraag is of die even leuk zal zijn als grotere motorisaties? We houden je op de hoogte!
Besluit
Toegegeven, dit hadden we niet verwacht! De XC40 is immers met een Volvo met een erg hedendaagse look die duidelijk de klemtoon legt op rijplezier en daarenboven ook nog praktischer blijkt dan men op het eerste zicht zou vermoeden… We kunnen alleen maar trots zijn dat dit model in Gent wordt gebouwd!
+
Erg aangenaam rijgedrag
Modern design, sober en elegant
Modulair
Ruim interieur
Look van het interieur
Moderne motoren
–
Geluidsisolatie is ontoereikend bij het accelereren
Ergonomie
Gebruik van kunststoffen die slechts in een lager segment passen
Volvo XC40 D4 AWD Launch Edition technische fiche
Motor : 4 cil. turbodiesel, 1.969cc ; 190pk bij 4.000tr/min ; 400Nm bij 1.750tr/min
Aandrijving : 4 wielen
Transmissie : Automaat 8 versnellingen
L/b/h (mm) : 4.425/1.910/1.652
Leeggewicht (kg) : 1.684
Koffervolume (l) : 460 – 1.336
Tankinhoud (l) : 54
0 – 100 km/u (sec.) : 7,9
Prijs : 48.700 € BTWi
Vermogen : 190 pk
Topsnelheid : 210 km/u
Gem. verbruik : 5,1 l/100km
CO2 : 131 g/km