Integra Type R?
Noem de Honda Integra Type R gerust één van de best sturende voorwielaangedreven auto’s van de jaren ’90 en daarna. Een extreme en spartaanse sportwagen is dit, met een weggedrag om ‘u’ tegen te zeggen. Laat je dus niet misleiden door de kleine 15-duimsvelgen die eronder liggen, want dit ding gaat serieus vooruit.
Advertentie – lees hieronder verder
Voor zijn afmetigen is de Integra Type R van de eerste generatie, DC2 voor de vrienden, erg licht. Hij werd dan ook ontdaan van overbodige zaken zoals isolatiemateriaal, met een minder zware voorruit en extra lichte wielen, en de lightweigt-versies stonden zelfs zonder airco en airbags (!) in de showroom. Daarnaast gaat het om een bijzonder stijve nineties-car, met onder de kap een schier onverwoestbare, atmosferische 1,8-liter VTEC-viercilindermotor die 190 pk uitbraakt en zijn rode zone pas tegen 8.650 tr/min laat beginnen. Vanaf een dikke 7.000 toeren, het moment waarop je met bijna eender welke andere auto al lang geschakeld moet hebben, ontpopt de Integra Type R zich tot een krijsende racewagen voor de openbare weg waarmee je anno 2021 nog altijd veel vierwielers achter je laat. Heer-lijk.
Hoe ik dit weet?
Simpelweg omdat ik zelf zes jaar lang eigenaar van een witte Integra Type R ben geweest. Die Japanner heb ik met pijn in het hart moeten wegdoen en dan nog eens ten koste van een oersaaie Audi A4 Avant met een 1.9 TDI tussen de voorwielen. Ja, ik weet het. Moet wel gezegd dat zo’n Integra (de mijne was van 1998) weliswaar zeer betrouwbaar is, maar ook bijzonder roestgevoelig en olieverslindend als je niet oplet. Desalniettemin worden er tegenwoordig woekerprijzen voor gevraagd, of toch zeker in de VS, waar hij onder de merknaam Acura werd verhandeld.
51.000 dollar!
Ik herinner me meer dan een decennium geleden 11.500 euro te hebben betaald voor een tweedehandse Integra Type R met ruwweg 132.000 km op de klok. Een mooie som, maar bijlange niet in de buurt van de 51.000 dollar (meer dan 42.000 euro) die een Amerikaanse man er onlangs voor heeft gevangen. Of eerder: bijna heeft gevangen, want de verkoop werd op het laatste nippertje afgeblazen.
Eigen schuld…
De deal was eigenlijk al rond, maar de verkoper kon de nieuwe eigenaar ervan overtuigen om hem nog een allerlaatste keer achter het stuur te laten kruipen. Dat valt in zekere zin te begrijpen gezien de sentimentele waarde, maar slim kan je die actie niet echt noemen. Het ondenkbare gebeurde dan ook: de Integra vloog uit een bocht en raakte zowel voor- als achteraan flink beschadigd. Pijnlijk… En bye bye, 51.0000 dollar.
via Carscoops
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
