De Urraco moest weerwerk bieden aan de Ferrari Dino en de Porsche 911, sportwagens die betaalbaarder waren dan Lamborghini’s en vooral goed verkochten. Wat oprichter Ferruccio in tegenstelling tot zijn concurrenten echter niet wilde, was een zescilinder installeren. In plaats daarvan werd gekozen voor een 2,5-liter V8, goed voor een voor toen zeer respectabele 217 pk.
Advertentie – lees hieronder verder
Voor de zuivere lijn zorgde Marcello Gandini in opdracht van Bertone. Het was zeker geen uitbundig ontwerp, eerder ingetogen. En hoewel je de Urraco moeilijk een lelijke auto kon noemen, verkocht hij voor geen halve meter. Sterker nog: het model was er in geslaagd om het merk van de stier op de knieën te krijgen, met als gevolg dat in 1974 zowaar 49% van de aandelen van de hand werden gedaan.
Datzelfde jaar kreeg Lamborghini datzelfde jaar een nieuwe financiële impuls van René Leimer en de Urraco nieuwe V8-motoren: een 180 pk sterke 2-liter om de Italiaanse fiscus niet te rijk te maken (P200) en een 247 pk opwekkende 3-liter (P300). Jammer genoeg konden ook deze centrales het tij niet keren. De Urraco zou uitdraaien tot een van de grootste flops van de Italiaanse fabrikant. In totaal werden er maar 776 exemplaren van verkocht.
Video: Petrolicious / YouTube
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
