TEST Lamborghini Huracán Evo: Atmosferische heerli...

Je kent ongetwijfeld de Zoute Grand Prix, de grote viering van klassieke en moderne auto’s die elk jaar (het evenement vierde zijn 10de verjaardag in 2019) in Knokke plaatsvindt, tijdens het tweede weekend van oktober. Gezien de huidige crisis was er dit jaar niet echt sprake van een feestje. Van 8 tot 11 oktober stond de dijk van Knokke leeg, terwijl de fabrikanten van prestigieuze sportwagens en andere auto’s er meestal hun laatste kindjes presenteren op podia en in mooie paviljoenen. Met andere woorden, de Zoute Grand Prix 2020 was er geen. De organisatoren hebben echter, met de hulp van Bonhams, een veiling – deels online – en een strikt private rally gehouden, met een beperkt aantal deelnemers en met strikte naleving van de sanitaire regels. Normaal gaat er ook een rally voor moderne sportwagens door, maar deze GT Tour werd geannuleerd. We konden dus niet anders dan de “oudjes” volgen, allen van een zeldzame elegantie.

Buiten onze grenzen

Het moet gezegd dat voor uitzonderlijke automerken de Zoute Grand Prix een prachtige showcase is die tot in het (verre) buitenland wordt bewonderd. Een van de bewijzen daarvoor is dat Maserati besloten had om er de nieuwe MC20 supercar voor te stellen. En hoewel er geen publiek aanwezig was, brak Bugatti een uniek snelheidsrecord: het prototype van een Chiron Super Sport haalde 490 km/u, en dat had zelfs sneller gekund als de 8,8 km lange baan niet zo kort was. Knettergek! Deze krachtpatser stond tentoongesteld bij CWART – een prachtige plek om te bezoeken – naast een Touring Superleggera Aero 3, andere nieuwe modellen en wagens die op de veiling werden verkocht. Kortom, deze openlucht autoshow, waar het startschot van de privérally werd gegeven, was een betoverend koninkrijk waardig. Jammer dus dat er geen bezoekers aanwezig mochten zijn…

Lees ook : TEST Audi R8 Spyder V10: wat een soundtrack!

Sensaties… ondanks de verkeersdrempels!

Dit alles zou bijna doen vergeten dat we het hier over de Lamborghini Huracán Evo moeten hebben. Zoals zijn naam aangeeft, gaat het om een evolutie van de Huracán, direct herkenbaar aan de uitlaatpijpen, die anders werden gemonteerd voor een betere gewichtsverdeling en voor een optimale diffuserefficiëntie. Arendsogen merken ook een kleine spoiler achteraan op, net als een nieuwe splitter aan de voorzijde, maar vooral nieuwe deflectoren om de aërodynamica te verbeteren. In theorie is de Huracán Evo dus straffer wat accelereren, remmen en het bochtenwerk betreft.

Advertentie – lees hieronder verder

Toegegeven, tussen Knokke en De Panne, op de smalle en hobbelige wegen versierd met vervelende verkeersdrempels, kan je deze supercar maar moeilijk beoordelen. Toch bracht onze test ons nog enkele zekerheden met zich mee. Dankzij 640 pk komende van de atmosferische V10, geholpen door de zeer snelle 7-versnellingsbak, is dit natuurlijk een opwindende machine op zich. Hij draait tot 8.500 toeren per minuut met het geluid van een racewagen (wat een traktatie, met dit blok vlak achter je oren) en duwt je bij elke versnelling met geweld in de stoel: tel 2,9 seconden voor het sprintje van 0 tot 100 km/u. Met zijn vierwielaandrijving (hij bestaat ook met achterwielaandrijving en 610 pk) biedt deze Huracán Evo ongelooflijk veel grip en geloof me, hij werd bij momenten bijna tot het uiterste gedreven. Toch werd al doende geen enkele elektronische ingreep gedetecteerd, wat getuigt van een uitstekend chassis (aluminium en koolstofvezel) en van toptechnologie.

In de bochten is deze Lambo even indrukwekkend. Hier gebruikt de Evo echter een trucje: achterwielsturing. Aan hoge snelheden werkt dit syteem behoorlijk onthutsend, want hoe meer je gas geeft, hoe meer je het gevoel hebt dat de achteras naar voren wil. In de werkelijkheid spannen de achterwielen het traject alleen maar aan, zodat je nog sneller kan gaan. Om de grenzen ervan te ontdekken, moet je natuurlijk een circuit opzoeken.

Uitdagend

Een circuit had ook zeer nuttig geweest om de grootste innovatie van deze Huracán Evo te kunnen ontdekken: de LDVI, voor Lamborghini Dinamica Veicolo Integrata. In het kort: het is het brein van deze “instap”-Lamborghini, die op elke beweging anticipeert. Door het bestuderen van je impulsen (acceleratie, remmen, sturen), de rijmodus (Strada, Sport, Corsa) en de omgeving, doet de LDVI alles beter dan ikzelf zou kunnen. Zonder dat je het beseft, verandert dit autobrein je in een échte piloot, wat je niveau ook is. Let wel, dit alles betekent niet dat deze Lamborghini “foolproof” is. Verre van zelfs. Dit is een van de meest indrukwekkende machines die ik ooit hebben uitgeprobeerd. Bovendien daagt deze Huracán Evo zijn bestuurder uit. Je kan je eigen grenzen pas ontdekken als het heel, héél snel gaat. Die gedachte alleen al doet me rillen.

Frustrerend

We lieten ons even meeslepen. In werkelijkheid kregen we voornamelijk te maken met snelheidsdrempels, gaten en oneffenheden die ons dwongen om regelmatig stapvoets te rijden en te vaak het “hefsysteem” te activeren, een zeer nuttige optie (3.000 euro!) die de neus van de auto met 4 centimeter optilt. Weet ook dat deze Huracán Evo bijzonder laag is – maar 1,165 mm in totaal.

Straaljager

In deze auto zit je vlak boven de grond en dat brengt ons bij de introductie van de cockpit. Er is geen twijfel mogelijk, in een Lambo waan je je bijna in een gevechtsvliegtuig. De keuzeschakelaar met drie standen staat op het stuurwiel, net als de richtingaanwijzers, en dat is even wennen, vooral bij het verlaten van een rotonde. Om te beginnen moet je, voordat je op de ‘Start’-knop drukt, een rode klep optillen, alsof deze Italiaan vraagt: “Weet je zeker wat je doet?”. En om vooruit te gaan, moet je de eerste versnelling met de grote, vaste, rechtse peddel aangrijpen. Dit is een kat die je niet zonder handschoenen mag aanpakken, geen doodnormale auto die je zomaar aanzet en mee wegrijdt… Zelfs om de achteruitversnelling in te schakelen, moet je een hendel naar achteren trekken, alweer zoals in een jet. Wat een ervaring…

Conclusie

Aan wie twijfelt tussen deze Huracán Evo en zijn directe concurrent (een aanwijzing: da’s ook een Italiaan…), willen we dit meegeven: buiten de sfeer, de geschiedenis en de eventuele deelname aan races, zal de de doorslag vooral door de geboden techniek worden gegeven. Ben je een turbo-freak, of rij je liever atmosferisch?