Anno 2017 werd de snuit van alle modellen uit de 4-reeks voorzichtig aangepast en er kwamen ledkoplampen in plaats van xenons. Ook gingen de achterlichten in de vernieuwing en evolueerde de afwerking binnenin, met de toevoeging van een nieuwe interface.
Binnenin
Advertentie – lees hieronder verder
Nog steeds kenmerkend in de 4-reeks is de heerlijke zitpositie van de bestuurder. De zetels zijn goed instelbaar en de afstand tot het stuur en de pedalen is volledig naar wens. Dat geldt trouwens ook voor de grootte van de voetsteun.
Van de vormgeving van het interieur ben ik dan weer iets minder fan. BMW houdt het bij een zakelijke en zelfs een beetje inspiratieloze cockpit. Wie een sierlijker interieur eist, zal zich sneller thuis voelen in een Mercedes C-klasse.
Geen stoffen dakje
De 4 Cabrio houdt nog steeds vast aan het coupé-cabrioprincipe. Dat wil zeggen dat ook het wegklapdak van metaal is. Mooi? Niet echt want de coupélijn is in gesloten toestand allesbehalve vloeiend te noemen en de koffer is in open toestand met 230 liter aan de kleine kant. Bovendien heeft het wegklapmechanisme serieus wat tijd nodig om de klus te klaren en de auto moet er ook haast voor stilstaan. Als het plots begint te regenen, kan dat voor frustraties zorgen. Ik kan ervan meespreken…
Daarnaast is de Cabrio door zijn wegklapdak ook ruim 200 kg zwaarder dan de Coupé en dat voel je tijdens het rijden. Het voordeel is dan weer dat de 4 Cabrio in gesloten toestand even stil is als de Coupé, wat waarschijnlijk niet zo zou zijn indien hij over een canvasdak zou beschikken.
Onderweg
Tijdens het rijden ontpopt de 420i Cabrio zich tot de ideale cruiser. Zijn 2-liter turbobenzinemotor is romig en werkt feilloos samen met de 8-trapsautomaat, al merk ik wel een kleine aarzeling op nadat ik het gaspedaal volledig vloer. Detailkritiek. Deze BMW is met zijn 184 pk sowieso niet supersnel maar gelukkig wel voldoende pittig om er plezier aan te beleven. En ook het geluid wordt geapprecieerd. Dat is subtiel maar ook aangenaam voor de trommelvliezen. De leuke plofjes bij verzetswissels in de sportstand maken het verder af.
Wat nog opviel? Dat deze auto in vergelijking met zijn voorgangers niet erg de neiging heeft om zijn achterkant te laten uitbreken, zelfs in de stand Sport+ met beperkte tractie. Was de manuele handrem uit deze testwagen een stille hint?
