Het wordt een beetje afgezaagd om dit bij elk nieuw model te moeten herhalen maar het is niet anders. Model na model boekt Hyundai vooruitgang en dat op verschillende vlakken. Waarom zouden we daarover niet communiceren ? We stellen ook steevast bij elke nieuwe Audi dat de afwerkingskwaliteit er nog op vooruit gaat en vragen ons af of er nog wel ruimte overblijft voor progressie ? Een Hyundai beoordelen we met dezelfde insteek. En deze keer is niet Audi maar wel de VW Golf de te kloppen concurrent.
Advertentie – lees hieronder verder
“The new people's car”
Het Koreaanse merk heeft zijn ambities met dit compacte model nooit verstopt : bedoeling is om de Golf te evenaren. Wie herinnert zich het filmpje nog bij de lancering van de vorige generatie i30 op het autosalon van Genève in 2011 ? Toen ging Martin Winterkorn – de toenmalige grote baas bij VW – naar de Hyundai-stand om er de nieuwe i30 tot in de details te bekijken. De man was duidelijk onder de indruk. Voor de jongste i30 heeft het merk de ambities andermaal aangescherpt. Tijdens de persconferentie stelde men resoluut dat dit “The new people's car” zou worden, de wagen voor het volk. De link is overduidelijk. En hoewel wij de eersten zijn om marketingslogans te nuanceren wanneer een constructeur in overdrive gaat, kunnen we in dit geval slecht toegeven dat deze slogan niet uit de lucht is gegrepen!
Andere stijl
Laat ons stap voor stap werken. Om te beginnen kunnen we – net als bij de Golf – niet spreken over een esthetische revolutie, hoewel de veranderingen wel duidelijk zijn. Om beter in te spelen op de behoeften van de doelgroep, kiest de Koreaan voor een sober uiterlijk. De extravagante details worden weggegomd. Kortom, hij oogt wat burgerlijker. Het design spreekt niet meteen tot de verbeelding maar het zal ook niemand tegen de borst stoten. Ook hier zien we de aanpak die we kennen van de Duitse topper.
Het interieur is het meest indrukwekkend want hier merken we overduidelijk de grootste stap voorwaarts van de i30. De afwerkingskwaliteit verdraagt niet langer kritiek en staat op het niveau van de beste spelers in dit segment. Alles (verstelmogelijkheden, materiaalkeuze, ergonomie) is – en we wikken onze woorden – degelijk en even kwalitatief als bij de Golf. Hyundai veroorlooft zich echter een beetje meer creativiteit in de vormgeving. Zo zien we een zwevend multimediascherm in de vorm van een tablet en ook de bedieningsknoppen van onder meer de ventilatie getuigt van meer fantasie dan wat je bij VW mag verwachten. Het spreekt dat de ernstige Duitse vormgeving een sterke invloed heeft op de kwaliteitsindruk. Maar in de praktijk is de Hyundai-aanpak niet minderwaardig. Ook op vlak van uitrusting, rijplezier en veiligheid staat de Hyundai op hetzelfde niveau. Hij komt met hedendaagse connectiviteit zoals Apple Car Play en Android Auto en is ook met TomTom Live service uitgerust. Verder kan je een smartphone via inductie laden, is er frontal collision alert met noodremfunctie, een rijstrook assistent met actieve stuurcorrectie, verkeersbordherkenning, intelligente cruise control met stop & go-functie (in combinatie met automatische versnellingsbak), dodehoek assistent, assistent voor dwarsverkeer achter de wagen en dan vergeten we er nog enkele. Kortom, alles er op en er aan ! Hyundai benadrukt verder dat de meeste van deze systemen vanaf de basisversie standaard worden geleverd.
Er is nog meer
De motoren bijvoorbeeld. We wisten al dat de 1.6 liter dieselmotor één van de beste op de markt is. Dat geldt ook voor de zeventrapsversnellingsbak met dubbele koppeling. Hyundai had slechts twee lacunes : de gedateerde benzinemotoren en het veeleer matige chassis. De dieselmotor van de i30 is leverbaar met 95, 110 en 136 pk en dit is in alle versies een erg aangename diesel. Hij doet zijn werk in stilte, presteert vergelijkbaar met zijn concurrenten al zet hij geen topwaarden neer op vlak van verbruik. De DCT7-transmissie is erg overtuigend. Dat is zo met de 1.6 dieselmotor maar het geldt eens te meer met de nieuwe motorisatie. En dan komen we meteen bij de kern van de zaak.
De nieuwe i30 krijgt voor het eerst een 1.0 driecilinder turbomotor die eerder in de i20 werd gelanceerd. Met 120 pk en 170 Nm aan trekkracht houdt hij gelijke tred met de beste rivalen van Ford, Opel en VW. In de i30 voldoet hij voor bestuurders die voornamelijk in en rond de stad rijden. Het enige probleem is de lange spreiding van de manuele zesversnellingsbak. Die lange verhoudingen drukken uiteraard verbruik en CO2-emissie maar ze brengen de kleine motor ook in verlegenheid als er een helling aankomt. Jammer genoeg wordt de 7DCT niet geleverd met deze motorisatie. Wie in de Ardennen woont, wees gewaarschuwd! Een tweede belangrijke nieuwigheid is de 1.4 viercilinder turbomotor op benzine. Die levert 140 pk en 242 Nm vanaf 1.500 omwentelingen. We wilden ook met deze motor de handgeschakelde zesbak uitproberen maar enkel de 7DCT was beschikbaar. Het leidt geen twijfel; dit is de meest overtuigende motorisatie van het gamma. Hij heeft pit, reageert vlot bij nagenoeg alle toerentallen en speelt perfect in op de intelligente transmissie met dubbele koppeling. Het maakt niet uit of je hem automatisch rijdt of wanneer je hem via de schakellepels aan het stuur bedient. Hij blijft altijd efficiënt. Kortom, afgezien van de manuele versnellingsbak van de 1.0 T-GDI is er maar weinig in het gamma van de i30 dat te wensen overlaat.
Goede leerling
En dan komen we bij de belangrijkste tekortkoming van de vorige generatie i30: het rijgedrag. Wanneer je het tempo bij het uittredende model opvoerde, werd je geconfronteerd met een ronduit lui onderstel dat allerminst de behoefte voelde om te doen wat je er van verlangde. Er was ook bijzonder weinig communicatie met de bestuurder. Het verschil met de nieuweling is opmerkelijk. Let op, hij heeft niet de ambitie om te concurreren met een speelse Focus of een 308. De i30 is wel een prima leerling die keurig doet wat van hem wordt verwacht maar niets meer. Hij is efficiënt, veilig en is altijd paraat maar enige fun zit er niet in. In die zin is hij perfect vergelijkbaar met … de Golf. Eerlijkheid gebied ons om te zeggen dat Hyundai nog wel marge heeft voor verbetering en dan hebben we het over de stuurinrichting. Sinds geruime tijd monteert de Koreaanse constructeur een instelbare stuurbekrachtiging met verschillende rijmodi “Normal”, “Eco” of “Sport”. We schreven dan ook steevast dat dergelijke keuze zinloos was met een matig chassis. Nu het chassis niet langer matig is, zorgt deze keuzeknop zelfs voor een probleem. Want de besturing geeft enkel een natuurlijke feeling in de “Normal”-modus en precies die feedback is nodig bij een actieve rijstijl. In de “Sport”-stand reageert de besturing zeer artificieel en zwaar, ronduit onaangenaam. Het probleem bestaat erin dat de knop niet alleen de besturing maar ook de werking van de DCT-versnellingsbak aanpast. Als je wil dat de transmissie pas bij hogere toerentallen gaat opschakelen, moet je het kunstmatige stuurgevoel er bij nemen. Het is beter om de “Normal”-modus te kiezen en manueel te schakelen. Dan brengt hij het er niet slecht vanaf!
Besluit
De Hyundai i30 is discreet, kwalitatief en heeft een eerlijk weggedrag. Kortom, hij heeft de Golf bijgebeend! Blijft de vraag of vijf jaar garantie en de voordelige verhouding prijs/uitrusting van de Koreaan voldoende zijn om het de Duitse gevestigde waarde met zijn ijzersterke reputatie moeilijk te maken.
+
Afwerkingskwaliteit op het niveau van de concurrentie
Breed en overtuigend gamma motoren
Verhouding prijs/uitrusting
Efficiënt en veilig onderstel
–
Even braaf als de Golf
Te lange spreiding manuele zesbak (1.0 T-GDI)
Kunstmatig aanvoelende besturing in Sport-modus
