Hoewel Polestar wereldwijd al meer dan 170.000 exemplaren van de Polestar 2 verkocht, heeft het nog een lange weg te gaan om uit te groeien tot een winstgevend bedrijf. Staan de sterren gunstig voor de toekomst? Michael Lohscheller, de nieuwe CEO, gelooft er alvast in: “We verwachten dat 2025 zowel qua volumes als financiën het sterkste jaar in de geschiedenis van Polestar wordt.”

Nieuwe strategie

Er zijn meerdere redenen voor dat optimisme. Zo hoopt Polestar meer geld te verdienen met de verkoop van CO₂-credits aan aan merken die hun doelstellingen niet halen. Bovendien wil Polestar uitbreiden naar nieuwe markten, zoals Frankrijk. Concurrent Citroën deed daar lastig over gelijkenissen met zijn merklogo, maar die kwestie is intussen van de baan. Daarnaast wil Polestar het aantal verdeelpunten fors uitbreiden. Het online verkoopmodel met een beperkt aantal fysieke ‘Spaces’ evolueert. In 2025 wil Polestar, samen met partners ACG Gent, Sterckx-De Smet, Mobicore en Vermant, drie nieuwe locaties openen in België.

Lees ook : TEST Polestar 3: weer een sterk nummer

De grootste boost moet uiteraard komen van nieuwe modellen. Het Chinese automerk met hoofdzetel in Zweden nummert zijn modellen chronologisch. De Polestar 3 en 4 zijn nu op de markt en later dit jaar volgt de Polestar 5, een sportieve GT met vier zitplaatsen. In de pijplijn zitten ook nog de Polestar 6 (roadster) en de Polestar 7 (compacte SUV).

Advertentie – lees hieronder verder

Vandaag nemen we de Polestar 4 onder de loep, die Polestar een SUV-coupé noemt. Niet de meest accurate omschrijving, want dit is een heel ander model dan de bombastische SUV-coupés van de (vooral Duitse) concurrentie. Zelf ziet Polestar de Porsche Macan, BMW iX3 en Mercedes-Benz GLC Coupé als rivalen. De Polestar 4 straalt elegantie en klasse uit, al is dat uiteraard subjectief. Met een hoogte van 1.544 mm is hij een fractie lager dan een Volvo EX30 bijvoorbeeld. De lengte is dan weer wel fors: 4.840 mm. Het is dan ook eerder een vijfdeursberline met coupétrekjes dan een SUV.

Waarom geen achterruit?

Het opvallendste stijlkenmerk van de Polestar 4 is dat hij geen achterruit heeft. Die ruimde plaats voor een koetswerkpaneel. Volgens de ontwerpers van Polestar kon zo een lagere daklijn gecombineerd worden met meer ruimte voor de passagiers achterin. Het is ons een raadsel waarom dit niet zou kunnen met een klassieke glazen achterruit. Het lijkt dus vooral een designgimmick.

Deze designkeuze heeft wel grote gevolgen voor het zicht naar achteren. Net zoals in bepaalde bestelwagens, monteert Polestar een digitale achteruitkijkspiegel (8,9 duim). Op het dak zit een camera die de beelden van het achteropkomende verkeer in real time toont. Je kunt de digitale beelden manueel uitschakelen om te zien wat de passagiers achterin uitspoken.

Is dit een goede oplossing? Dat verschilt van bestuurder tot bestuurder. Voor brildragers – zeker met multifocale glazen – is het vermoeiend om telkens je focuspunt te moeten verleggen wanneer je naar het scherm kijkt: van honderd meter voor je door de voorruit naar amper enkele centimeters om het scherm te zien. We merkten tijdens deze test dat we na verloop van tijd minder in de binnenspiegel keken dan gebruikelijk. Dat is uiteraard niet de bedoeling…

Los van deze bedenkingen biedt de digitale achteruitkijkspiegel wel een goed zicht. Soms zelfs beter dan een klassieke achteruitkijkspiegel, waarin de hoofdsteunen, passagiers of steile achterruit kunnen hinderen. Met de hulp van de extra beelden op het grote centrale scherm vormt achteruitrijden met de Polestar 4 geen enkel probleem.

Modern interieur

De Polestar 4 maakt de belofte van een comfortabele achterbank waar. Aan ruimte is hier geen gebrek, dankzij de lange wielbasis (2.999 mm). Je geniet er van goede lichaamsondersteuning (toch op de buitenste plaatsen), elektrische verstelbare zetels, een eigen scherm voor de bediening van de airco enzovoort. Standaard heeft de auto een groot panoramisch dak dat doorloopt tot boven de hoofden van de achterpassagiers. Kwestie van geen claustrofobisch gevoel te krijgen zonder achterruit.

Qua afwerking en (duurzame) materiaalkeuze geeft de Polestar 4 ook een positieve indruk. Het interieur is modern, stijlvol en minimalistisch ingericht. Soms iets te minimalistisch, want het is even zoeken naar de bediening van het handschoenkastje, de verlichting of de zijspiegels. Daarvoor gebruik je het centrale aanraakscherm (15,4 duim). Niet handig.

Polestar integreert Google-diensten (Google Maps en Google Assistant), een herkenbare en intuïtieve omgeving. In de talrijke menu’s bots je soms op verrassingen. Zo kun je kiezen uit negen planetaire thema’s voor de interieurverlichting. Die is geïnspireerd op ons zonnestelsel en loopt in een baan om alle inzittenden heen. De carwashmodus sluit dan weer alle vensters en schakelt de regensensor uit.

Aangenaam stil

Waar de Polestar 4 echt het verschil maakt, is de uitstekende geluiddemping tijdens het rijden. Het interieur blijft altijd aangenaam stil. Qua ophanging primeert het comfort op de sportiviteit en worden oneffenheden goed opgevangen. De lange wielbasis en het lage zwaartepunt zorgen voor een evenwichtig weggedrag, al voel je natuurlijk wel dat je met een zwaargewicht onderweg bent, vooral bij het remmen. De Long Range Single Motor met 272 pk en achterwielaandrijving – bekend uit de Volvo EX30 – presteert al zeer goed. Tenzij je vierwielaandrijving verkiest, lijken de 544 paarden van de Long Range Dual Motor dan ook niet nodig.

Communicatieprobleem

Beide versies van de Polestar 4 hebben een batterij van 100 kWh en bieden respectievelijk 620 km en 590 km maximaal rijbereik. In theorie is dat meer dan voldoende. Met 304 km rijbereik en 51% batterijcapaciteit trokken we vanuit Lochristi naar het Autosalon van Brussel (waar Polestar trouwens schitterde door afwezigheid). Heen en terug is dat een rit van 124 km. Toch kwamen we thuis met nog maar 98 km en 16%. Onderweg is dus 82 km rijbereik in rook opgegaan, mogelijk door de koude omstandigheden.

De volgende dag besluiten we de batterij op te laden. De Polestar 4 kan tot 200 kW laden (gelijkstroom) en geraakt van 10 naar 80% in 30 minuten. Dat zijn prima cijfers. Hiervoor rijden we naar een laadstation dat we frequent gebruiken met elektrische testwagens: de snelladers van Fastned in Erpe-Mere. Met 38 km en 6% resterende capaciteit – alweer fors minder dan verwacht – parkeren we de Polestar 4 naast de laadpaal. En dan begint de ellende.

De auto heeft blijkbaar geen zin om te laden. ‘Communicatieprobleem met het voertuig’, verschijnt op het scherm van de laadpaal. Een probleem met dit specifieke laadstation? Nee, want een Volkswagen en Mercedes kunnen wel probleemloos laden. En wanneer we de andere laadpunten proberen, resulteert dat in dezelfde foutmelding. Tja, daar sta je dan met onvoldoende kilometers om terug thuis te geraken.

Op zoek naar een ander laadpunt dan maar. In de buurt vinden we een trage lader, waar de auto gelukkig wel stroom wil ontvangen, zij het erg traag. We moeten een uur of elf geduld oefenen om aan 80% te geraken. Geen prettig vooruitzicht, in een koude en donkere industriezone. Uiteindelijk besluiten we te vertrekken. 50 km resterend rijbereik voor een traject van 33 km: dat moet volstaan, toch? Voor alle zekerheid proberen we nog wat extra te laden … maar dat lukt plots niet meer. Op de laadpaal beginnen alle lampjes te flikkeren. Toch maar naar huis dan, op hoop van zegen. Met een slakkengang geraken we uiteindelijk op onze bestemming met nog 12 km en 2% op de teller.

Volgende ochtend, volgende poging. We rijden naar een Allego-laadpunt in het dorp, amper een kilometer ver. Nog 1% en 4 km heeft de auto over bij aankomst. Een Hyundai en een Land Rover (plug-inhybrides) staan er al te laden. Maar de Polestar wil weer niet. Niet met de Travelcard-laadkaart van Polestar, niet met onze EDI-laadkaart. Rood kruis, geeft de laadpaal aan. Intussen staat er helemaal geen rijbereik of batterijpercentage meer op het dashboard. Einde van de test: hiermee riskeren we ons niet meer in het verkeer. Vier uur later wordt de auto getakeld en (met loeiend alarm) afgevoerd. “Je was niet meer thuisgeraakt”, zegt de vriendelijke VAB-wegenwachter.

Communicatieprobleem (bis)

Niet alleen de auto zelf maar ook de klantendienst van Polestar had blijkbaar last van een communicatieprobleem. Enkele dagen na de pechverhelping kregen we via mail een herinnering “om de teruggave van de vervangwagen op tijd te melden om extra kosten te vermijden”. Immers: “U bent verantwoordelijk voor de tijdige teruggave van de vervangwagen en voor het opvolgen van de reparatie bij de servicepartner van uw voertuig.” Goed bedoeld natuurlijk, maar we zijn te voet naar huis gegaan, zonder vervangwagen.

Uiteraard vroegen we aan Polestar een verklaring voor de laadproblemen. Na een technisch onderzoek volgde deze reactie: “In de meeste gevallen, wanneer we een melding ontvangen over een laadprobleem, ligt de oorzaak bij het laadstation of de laadpas. In dit specifieke geval heeft de diagnose echter aangetoond dat een module een foutmelding had gegenereerd. Deze module functioneert als een zekering voor het 400V-circuit en kan in uitzonderlijke gevallen in een fouttoestand terechtkomen. Normaal gesproken reset de module zichzelf na ongeveer 15 minuten, waardoor de auto weer correct functioneerde toen deze bij onze werkplaats aankwam. Aangezien dit probleem niet eerder is voorgekomen, is er geen directe link met een breder probleem.” Een valabele uitleg, maar het blijft wel vreemd dat wij twee dagen na elkaar (en langer dan 15 minuten) niet konden laden.

Conclusie

Het spreekt voor zich dat deze test teleurstellend was, maar laten we het kind niet met het badwater weggooien. De Polestar 4 heeft absoluut kwaliteiten als bedrijfs- of reiswagen, zoals een goed rijcomfort, veel ruimte, een zeer stil en mooi afgewerkt interieur en een knap infotainmentsysteem. Het gebrek aan een achterruit heeft Polestar opgelost met de digitale achteruitkijkspiegel, al blijft het voor brildragers een struikelblok. Ook de betrouwbaarheid roept vragen op. Deze test werd uitgesteld wegens softwareproblemen, tegenwoordig een vaak voorkomend euvel in een autowereld waarin merken hun modellen te snel willen lanceren. Momenteel luidt ons advies dan ook: wacht nog even om een Polestar 4 te bestellen.