Dit kleintje is niet goedkoop, maar je krijgt wel verdomd veel waar voor je geld.”

Ook een nadere inspectieronde toont dat het met de afwerking meer dan snor zit. Alle kuipdelen passen mooi aan, het brede stuur is vrij van slordige bekabelingen, de opengewerkte achterbrug mag er wezen net als de gegoten 17 duim velgen. Een collega merkt terecht op dat de as waarmee de achterbrug aan het frame zit wat eleganter had gekund dan met een dikke, uitstekende moer, maar dat is echt wel het enige puntje van kritiek dat ik op het uiterlijk kan verzinnen. Hiermee ben je niet alleen de man op elke speelplaats of voor elk jeugdhuis, ook op een motortreffen zou ik deze Duke schaamteloos naast zwaarder spul parkeren.

Ontnuchtering
Ik mag vandaag de 125 aan de tand voelen in het stadsverkeer van Turijn. Terwijl ik de helm nog vastgesp vertrekt de eerste groep en voorbijrijdend met iemand in het zadel lijken de 125’s nog meer op een verzameling Super Dukes. Ook filterend doorheen het Italiaanse verkeer zie je dat deze Oostenrijker bijval geniet van een publiek dat de doorsnee achtsteliter geen blik waardig zou gunnen. Je staat er mee in de spotlights en dat vier je uiteraard liefst met een doorspinnende achterband of een wheelietje voor de fans…

Lees ook : TEST KTM 390 Duke: pretraket!

Maar dan komt de ontnuchtering. De Duke 125 oogt, zit en voelt aan als een volwassen motorfiets, maar het blijft een tot 15pk geknepen honderdvijfentwintig. En 15 pk is niet veel. Voldoende om mee te kunnen met het verkeer, maar zelfs dan moet je toevlucht zoeken tot de ‘overal volgas’-rijstijl. Op occasioneel stilvallen bij koude motor na is er niets mis met de eencilinder: draait lekker soepel onderin, heeft een correct schakelend zesbakje – mét handige versnellingsindicator op het dashboard – en hij reageert correct op het gas. Alleen gebeurt er niet veel onderin, wil je een beetje opschieten dan hou je ‘m boven de 7.000 toeren en liefst nog hoger. Licht de tellerpartij rood op, dan ben je goed bezig.

Advertentie – lees hieronder verder

“Laat je niet misleiden door de advertentiebeelden van KTM, in het vooronder schuilt geen klein beestje.”

Op zich is dat niet anders dan op eender welke andere 125 viertakt. Een burn out trekt ‘ie enkel in eerste, met langzaam draaiend achterwiel. Wheeliën kan alleen kort en geforceerd met een vol hand koppeling dat je laat schieten terwijl je met het ander hand het gas vol tegen de stuit trekt. Laat je dus niet misleiden door de advertentiebeelden van KTM, in het vooronder schuilt geen klein beestje.

Scheermesje
Dat er weinig echte fut in een 125 zit is niet de fout van de Duke, maar inherent aan de wetgeving. Hij is dus niet sneller dan de doorsnee 125, maar zijn troeven liggen op heel andere vlakken. Allereerst is er de uitgekiende ergonomie. Je zit er gewoon goed op, met dankzij de 830 mm zithoogte alsnog heel veel grondspeling. En je krijgt een rijwielgedeelte dat je zelden tegenkomt op een motortje uit dit segment.

In tegenstelling tot op de 390 is het remhendel niet instelbaar, maar dat is niet echt een nadeel. De remdruk is goed, het aangrijpen direct en in combinatie met het geringe gewicht rem je hem zonder problemen gecontroleerd hoog op het voorwiel. Wel niet vergeten om via het dashboard het ABS uit te schakelen, waardoor je meteen ook zwarte strepen kan trekken met de achterband. Dit soort speelgedrag laat hij zich zeer gewillig welgevallen. Hij is rank, handelbaar, de draaicirkel is krap en je hebt binnen de vijftig meter het gevoel dat je ‘m door en door kent en in de hand hebt.

“Wel proberen met je fikken van de voorrem te blijven, want anders ben je veel te snel die kostbare snelheid kwijt…”

Het is ook best een klein scheermesje, want zowel de voor- als achtervering tonen gecontroleerde dempingskarakteristieken waardoor je écht bochten kan pikken. Wel proberen met je fikken van de voorrem te blijven, want anders ben je veel te snel die kostbare snelheid kwijt… Elke 125 stuurt licht, deze daarnaast ook uitzonderlijk strak en stabiel.

De Afrekening

Vierduizendvijfhonderd euro is veel geld voor een achttienjarige, maar aan de 125 Duke zijn ze welbesteed. Het is wat ons betreft de fraaiste 125 van het moment en onmiskenbaar ook de strakste. De enige echte concurrent is de Yamaha MT-125, maar die is allereerst nog duurder en daarnaast ook minder degelijk afgeveerd. In al zijn schreeuwerige onbescheidenheid is KTM’s kleinste naked echt een volledig pakket waar je als eigenaar fier op kan zijn. Volwassen, ook van dichtbij met dank aan de afwerking en het mooie, overzichtelijke en fancy dashboard. Praktisch, met een grotere benzinetank, degelijke spiegels en een ruim zadel. Er werd zelfs aan de duo gedacht met discreet in het achtersteven ingewerkte handgrepen. Ja, de prestaties zijn beperkt en daar valt helaas ook weinig aan te veranderen. Tenzij iemand als eindwerk er een tweetakt-blokje uit een EXC zou inlepelen, natuurlijk. Shot gun voor de testrit!

Remmen
De kleinste Duke stond zeker niet achteraan toen de remmen werden uitgedeeld: forse 300 mm remschijf vooraan met radiale vierzuigerklauw en achteraan een correct aangrijpend 230 mm schijfje met enkelzuigerklauw. Leuk voor de speelvogels is het uitschakelbare ABS. Klik op detailfoto’s om te vergroten.

Elektronische snufjes
Voor een 125 heeft de Duke een ongeziene bling-factor. De agressieve LED-koplamp eist de aandacht op in achteruitkijkspiegels, vanuit het zadel geniet je van het zicht op een prachtig TFT kleurendashboard met versnellingsindicator, automatische nachtweergave en een intuïtief te bedienen, uitgebreid menu. In optie kan je via Bluetooth verbinding maken met je smart phone en zodoende muziek afspelen of telefoongesprekken ontvangen.

Rijwielgedeelte
Ook de 125 profiteert van de samenwerking met WP en krijgt een qua veervoorspanning instelbare monoshock in combinatie met een 43mm UPSD. Niet regelbaar, maar wel van het lichtere ‘open cartridge’-type. Het subframe van het stalen trellisframe is een afzonderlijk stuk, wat een slok op de borrel kan schelen bij een stevige valpartij. De wielbasis werd 10mm korter dan voorheen.

Technische fiche

KTM 125 Duke

Motor: 124,7cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde ééncilinder

Max. vermogen: 15 pk/10.000 o.p.m

Max. koppel: 12 Nm/7.500 o.p.m

Transmissie: zesbak, ketting

Frame: Stalen trellisframe

Voorvering: 43 mm UPSD, niet regelbaar, veerweg 142 mm

Achtervering: monoshock, regelbaar qua veervoorspanning, veerweg 150 mm

Voorrem: 300 mm schijf met 4zuigerremklauw

Achterrem: 230 mm schijf met 1zuigerremklauw

Banden voor/achter: 110/70-17 / 150/60-17