“In functie van dat nieuwe zitje wordt een extra subframe vastgeschroefd op de originele bobber-kader. Daardoor zit je 14(!)cm hoger.”

Om de 950 zijn scrambler-silhouet te geven, zijn de meest opvallende wijzigingen de montage van een lang, vlak zadel en een breed stuur. In functie van dat nieuwe zitje wordt een extra subframe vastgeschroefd op de originele bobber-kader. Daardoor zit je 14 cm hoger. De voetsteunen worden 15 cm meer naar achter en 3 cm hoger geplaatst. In combinatie met het hogere stuur zou dit resulteren in een comfortabele, natuurlijke zithouding met veel bewegingsvrijheid. Daarnaast zou rechtop staan bij het rijden op onverhard, vertrouwd moeten aanvoelen. We zullen zien…

De aanpassingen gaan echter verder dan je bij de eerste aanblik zou denken. Naast de klassieke spaakwielen met alu velgen die de gietwielen van de donormotor vervangen, zijn er nog een aantal bijzonderheden die zeker het vernoemen waard zijn. De metalen benzinetank is volledig nieuw en naadloos afgewerkt. Een detail misschien, maar het ziet er geraffineerd uit en staat in schril contrast met de geperste, plaatstalen tank van de basis XV. De opening die achter de tweede cilinder ontstaat door het hoger geplaatste zadel, wordt mooi weggewerkt met stijlvolle, ronde zijpanelen. De originele spatborden worden vervangen door robuuste, gerolde stalen exemplaren. Zelfs de koelvinnen van het motorblok zijn volledig zwart gelakt. Samen met de rubberen bescherming rond de voorvorkpoten draagt het allemaal bij tot een complete, authentieke scrambler-look.

Lees ook : TEST YAMAHA MT-09 SP: raggen met Raymond!

Wanneer ik net voor we vertrekken op een onder het stof zittende, zwarte SCR950 plaats neem, krijg ik het niet meteen warm van binnen. We gaan off-road rijden en ik ben een compleet groentje als het op onverhard aankomt. Maar de scrambler stelt me gerust. In tegenstelling tot zijn rechtstreekse concurrenten voelt de zithouding meteen vertrouwd aan, er is voldoende ruimte in het zadel en ik hoef mijn lange stelten niet al erg op te plooien.

Toch heeft hij moeite om zijn chopperafkomst te verbergen. Komt het door de lichtjes onderuit gezakte voorvork? Of zijn het eerder zijn hoge gewicht en het bescheiden vermogen die hem parten spelen? Ik verwacht dan ook geen flitsend stuurgedrag.

Advertentie – lees hieronder verder

“De overdreven lange hero-blobs moeten eraan geloven als ik de scrambler schurend en schrapend van haarspeld naar haarspeld jaag. Wat een fun!”

Mijn voorgevoel wordt echter meteen teniet gedaan wanneer we na het verlaten van het dorpje de eerste bocht aansnijden. Insturen gaat lekker neutraal en vraagt weinig moeite, maar ik rijd meteen de rechter voetsteun aan de grond. “Oh yes! Dit wordt plezant!” schiet het door mijn hoofd. De volgende paar kilometers probeer ik de stepjes te sparen. Krampachtig beperk ik mijn hellingshoek in iedere bocht, maar ik houd het niet lang uit. Het perfecte Sardeense asfaltlint kronkelt zich als een wulpse verleidster voor me uit en ik kan niet aan haar lokroep weerstaan. De gaskraan gaat open en ik profiteer optimaal van het lekkere koppel. De overdreven lange hero-blobs moeten eraan geloven als ik de scrambler schurend en schrapend van haarspeld naar haarspeld jaag. Wat een fun!

“Bij stevig doorgassen over hobbels en bulten, vraagt hij uiteraard om je aandacht erbij te houden, maar de scrambler geeft geen kik.”

En het wordt nog leuker. Ergens halfweg onze trip slaat onze voorrijder een stoffige landbouwweg in. Wat volgt is moeilijk te verwoorden. We worden langs eindeloos mooie landschappen geloodst en de SCR laat me ten volle genieten. Rechtstaand op de voetsteuntjes, heb ik de volledige controle zonder ooit een moment van onrust te voelen. Bij stevig doorgassen over hobbels en bulten, vraagt hij uiteraard om je aandacht erbij te houden, maar de scrambler geeft geen kik. De vering absorbeert het allemaal glansrijk, zelfs met mijn 90kg in het zadel. Plots kruist een idyllisch riviertje ons pad. We doorwaden het water en vervolgen onze weg. Stof waait rond mijn helm en blijft kleven aan mijn jeans en schoenen die nat werden bij de passage door het water. Ik voel me net een avonturier, absorbeer de omgeving met volle teugen en amuseer me rot!

Terug op het asfalt, nog nagenietend van mijn eerste off-road ervaring, vatten we de terugweg naar het hotel aan. Onze groep valt uit elkaar en ik grijp deze kans om mijn eigen tempo te gaan rijden. Steeds vlotter stuur ik de scrambler de bochten door. Wat nog overbleef van de antennes op de scharnierende voetsteunen, wordt vakkundig weg gevijld. Pas nu valt me op dat de enkele schijfrem het soms moeilijk heeft om de 252 kg zware SCR tijdig gestopt te krijgen. Dubbele schijven in het vooronder hadden misschien geen overbodige luxe geweest, maar verder kan ik de Yamaha op geen enkel foutje betrappen.

De Afrekening
Deze SCR950 heeft me echt verrast. Hij rijdt super en ziet er zoveel cooler uit dan de basis-XV. Door zijn specifieke bouw is hij zowel geschikt voor kleine als grotere rijders. Het lange, vlakke zadel laat je toe om zelf de ideale zitpositie te zoeken zonder daarbij in een bepaalde houding gedwongen te worden. Daarnaast maakt zijn beperkte vermogen dure elektronische hulpmiddelen overbodig. Enkel het verplichte ABS is aanwezig. Op die manier kon de prijs laag gehouden worden, € 9.995,00 in België en € 11.399,00 in Nederland.

Yamaha’s scrambler is een simpele, minimalistische motor. Multi-inzetbaar en makkelijk handelbaar. Hij doet je op een andere manier motorrijden. Niets moet en alles kan. De perfecte motor voor wie op zoek is naar een cruiser, zonder daarbij te moeten vervallen in het klassieke chopper-thema. En van bochten pikken is hij zeker niet vies!

Afwerking
De volledig naadloze benzinetank, een klein kunstwerk. Verkrijgbaar in slechts twee kleurstellingen: rood of zwart. In Racing Red krijgt de scrambler metaalkleurige spatborden en een sportieve striping die herinnert aan de XT500 uit de jaren 60. De Yamaha Black versie vond ik cooler, echt volledig zwart, op enkele afdekkapjes van de uitlaat na.

Banden
Bridgestone Trailwing noppenbanden in de maten 19” vooraan en 17” inch achteraan. Ze bieden opvallend veel grip op asfalt en zijn ideaal voor een occasioneel stukje off-road. “Heavy Duty” werd ons gezegd, en dat zijn ze zeker…bestand tegen scherpe stenen, dat heb ik zelf ondervonden!

Motorblok
De luchtgekoelde 60 graden SOHC V-twin-motor met 942 cc beschikt over een erg aangename gasaanname. Hoewel dit geen pk-braker is, zit er onderin erg veel koppel waardoor deze scrambler geen slak is op het asfalt, in tegendeel!

Technische fiche Yamaha SCR950

Motor: 942cc, 4 kl./cil., luchtgekoelde V-twin

Max. vermogen: 54 pk/5.500 o.p.m

Max. koppel: 79,5 Nm/3.000 o.p.m

Transmissie: zesbak, ketting

Frame: Dubbel wiegframe

Voorvering: 41 mm telescopische voorvork, niet regelbaar, veerweg 135 mm

Achtervering: stereovering, regelbare veervoorspanning, veerweg 110 mm

Voorrem: 298 mm schijf met 4zuigerremklauw

Achterrem: 298 mm schijf met 2zuigerremklauw

Banden voor/achter: 100/90-19 / 140/80-17

Rijklaar gewicht: 252 kg