Aerodynamisch onderzoek in de auto-industrie is niet nieuw. Begin jaren 60 werkte het Laboratoire Aérodynamique Gustave Eiffel aan een zo efficiënt mogelijke raceauto. Charles Deutch en Robert Choulet, van het SERA-CD bureau, stonden aan de basis van dit project dat zijn tijd ver vooruit is. De twee mannen gebruikten al hun vakkennis om een voertuig met een stroomlijn te ontwikkelen die een vliegende schotel waardig was.
Tweecilinder
Onder dit glasvezel koetswerk schuilde een Panhard tweecilindermotor van 848 cc die dankzij een compressor 78 pk ontwikkelde. Met een gewicht van slechts 540 kg kon de LM64 dankzij zijn uitstekende luchtweerstandscoëfficiënt en vijfversnellingsbak toch 230 km/u halen. Deze auto nam deel aan de 24 Uur van Le Mans in 1964 en volgde moeiteloos de prototypes van de grote fabrikanten, ondanks een enorm verschil in vermogen, cilinderinhoud… en financiële middelen.
Advertentie – lees hieronder verder
Teleurstelling
Helaas verpestte een mechanisch defect alle hoop van het Panhard-CD-team, terwijl het tweede ingeschreven voertuig zich ook uit de race moest terugtrekken na versnellingsbakproblemen. Om een onbekende reden nam Deutch na dit ongelukkige voorval niet meer deel aan competities met zijn auto’s. De LM64/2, die door Michelin werd gebruikt voor de ontwikkeling van zijn racebanden, werd vervolgens tentoongesteld in het Le Mans museum, tot hij werd gekocht door de beroemde verzamelaar Adrien Maeght. Nu is hij eigendom van een Britse amateur, die met de Panhard-CD al twee keer deelnam aan het Goodwood Festival of Speed en Le Mans Classic in 2004. Op 6 juni wordt de wagen geveild door Giquello, waar hij wordt geschat tussen de 600.000 en 1,2 miljoen euro.
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
