RUF Automobile, beter bekend als simpelweg ‘Ruf‘, is een in 1939 in Duitsland opgerichte onderneming die zich aanvankelijk alleen op het onderhoud en de reparatie van voertuigen toespitste. Daar kwam eind jaren 40 verandering in, want toen startten de experimenten met eigen ontwerpen, wat in 1955 resulteerde in… een tourbus. Niet wat je verwacht had, nietwaar?
Over die tourbus waren klanten zeer tevreden. In die mate zelfs dat Ruf besloot om uit te breiden en een nieuwe afdeling – speciaal voor bussen – in het leven te roepen. Wat dat met Porsche-modellen te maken heeft? Nog niets. Om dat hoofdstuk aan te snijden, moeten we tijdreizen naar de jaren 70.
Na een eerste Porsche-ombouw in 1975, bouwde Ruf twee jaar later de Turbo 3.3 (zie foto boven, verwijzend naar zijn cilinderinhoud en goed voor 300 pk) en in 1978 de SCR, een turboloos model voorzien van een 215 pk opwekkende 3,2-liter ‘flat-six’. Voor die tijd was dat een uitgebreide paardenstal, of toch voor een atmosferische motor, maar peanuts in vergelijking met wat later zou volgen.
Advertentie – lees hieronder verder
In 1983 kwam Ruf met zijn eerste productiemodel op de proppen: de BTR (voor Gruppe B Turbo RUF). Dat was deze keer een 3,4-liter turbo die 374 pk ontwikkelde. In 1984 won een BTR de wedstrijd ‘World’s Fastest Cars‘ van het Amerikaanse autotijdschrift Road & Track, met niet alleen de hoogste topsnelheid (300 km/u) maar ook de strafste acceleratie op zijn naam. Het sprintje van 0 tot 97 km/u (0-60 mph) lukte hem in een razendsnelle 4,7 seconden,
Wat Ruf echter pas echt legendarisch maakte, was de CTR (Gruppe C Turbo RUF) die in 1987 verscheen. Vanwege diens kanariegele koetswerkkleur werd die twinturbo-coupé ‘Yellowbird‘ gedoopt, een lief koosnaampje voor een regelrecht monster. Toen de CTR op de markt kwam (en dat bleef hij tot 1996), werd er een top van 339 km/u mee geregstreerd, wat hem tot de snelste productiewagen op de planeet bombardeerde. Nogmaals: dit was in de eighties!
Voor de volledigheid: die Porsche-die-geen-Porsche-was, leverde een onvoorstelbare 469 pk en 553 Nm, wat naar hedendaagse normen nog altijd zeer impressionant is. Een jaar nadien ging Ruf trouwens nog verder en werd de naald tot 342 km/u gebracht. Alsjeblieft!
Om de CTR kracht bij te zetten – alsof dat nodig was – blikte Ruf indertijd een video in van zijn nieuwe wapen, scheurend op de beruchte Nürburgring. Beelden daarvan kan je in de onderstaande documentaire van Welt aanschouwen.
En vandaag?
Anno 2022 verkoopt Ruf nog altijd nieuwe auto’s, waarvan twee met een retro-uiterlijk: de SCR, tegenwoordig 510 pk en 470 Nm sterk, gepuurd uit een atmosferische 4-litermotor (320 km/u), en de CTR, nog steeds een biturbo die het bijvoegsel ‘Anniversary’ heeft gekregen en die 710 pk en 880 Nm uit een 3.6 sleurt (360 km/u). Beide wegen volgens de fabrikant exact 1.250 kg, wat natuurlijk erg weinig is voor zulke krachtige wagens.
Blijft over: het topmodel met de naam CTR 3 Clubsport. Dat circuitbeest bezit in tegenstelling tot de SCR en CTR geen visuele link met het verleden, maar ziet er wel om van te smullen uit. Het betreft dan ook een waar raspaard met – hou je vast – 777 pk en 980 Nm in stal, goed voor een top van een al even opzienbarende 380 km/u…
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
