De Volkswagen Lupo, die in 1998 werd gelanceerd, was een zeer goed ontworpen compacte stadsauto: ondanks zijn bescheiden buitenafmetingen bood hij een aanzienlijke binnenruimte en was hij verrassend comfortabel.
De Lupo 3L (voor 3l/100 km) kwam er dankzij Dr. Piëch, toenmalig hoofd van Volkswagen, en moest faam maken als de meest zuinige en minst vervuilende auto op de markt. Om daarin te slagen, werd de stadsmus grondig aangepast om gewicht te besparen: er bleven slechts twee voorste airbags over, de stuurbekrachtiging werd verwijderd, er waren geen elektrische ramen meer en weg was de airconditioning. Het stuurwiel en de zitjes waren van magnesium, de geluiddemping moest eruit en de deuren waren van aluminium. Ook waren delen van het ondestel lichter en de beglazing zelfs dunner gewoonlijk. En dat was nog niet alles, want de 3L werd aangedreven door een nieuwe 1.2 TDI 3-cilinder motor (ook gebruikt in de Audi A2) met 61 pk, 140 Nm koppel en een gemiddelde CO2-opgave van amper 81 g/km. Dit was voor alle duidelijkheid voor de hele dieselgate-affaire…
De motor werd gecombineerd met een gerobotiseerde 5-versnellingsbak, toen al uitgerust met start&stop, en voor minder luchtweerstand was de grille van de 3L minder open dan van een gewone Lupo. Bovendien waren zijn 14-inch wielen smaller waren dan op het standaardmodel.
Helaas waren de kosten van deze uitgebreide aanpassingen hoog en dit werd weerspiegeld in de prijs, waardoor het commerciële succes uitbleef. Maar om nogmaals aan te tonen hij ver ze al stonden: de Lupo 3L voldeed aan de Euro 4-norm die pas op 1 januari 2006 van kracht is gegaan…
Advertentie – lees hieronder verder
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be