De toestand van de Belgische wegen is een probleem dat al talloze keren besproken werd en algemeen bekend is, maar nog altijd niet opgelost is. Deze realiteit veroorzaakt elke dag veel ongevallen en schade en is helaas ook wereldwijd bekend. In 2019 werd de kwaliteit van de Belgische wegen bekeken door het World Economic Forum. De organisatie stelde een rangschikking op en België stond op de 56ste plaats op een totaal van 141 onderzochte landen. België bevond zich tussen Thailand en Polen. Beschamend.
En dat is niet alles. Dit jaar deed ook Worldpopulationreview een onderzoek en die organisatie bevestigde de lamentabele positie van ons land: 52ste op een totaal van 138 onderzochte landen. Bedrijfsleiders werden ook ondervraagd en zij gaven België een score van 4,4 punten op een schaal van 1 tot 7. Opnieuw evenwaardig aan Thailand en slechter dan landen zoals Mexico, Tadzjikistan, Rwanda, Egypte en zelfs India. Dit roept alweer vragen op, al moeten we erkennen dat België een dichter wegennet heeft dan de genoemde landen.
In Europa staat België op de 21ste plaats (van 43 landen) voor de staat van zijn wegen, achter alle West-Europese landen en zelfs ‘ontwikkelingslanden’ zoals Cyprus, Turkije, Griekenland en Azerbeidzjan.
Advertentie – lees hieronder verder
Boze automobilisten en motorrijders
Voor de zoveelste keer wilde La Dernière Heure de Belgische automobilisten polsen over dit onderwerp door verschillende getuigenissen te verzamelen over de staat van ons wegennet. Terwijl auto’s nog kunnen rijden over gebrekkige wegen, vormen ze een reëel gevaar voor motorrijders, fietsers en stepgebruikers.
Volgens de krant zijn automobilisten er ook niet over te spreken, want schade aan velgen en zelfs wielophangingen is niet ongewoon. Bovendien lopen automobilisten ook risico’s, want sommigen trekken hard aan het stuur om putten te ontwijken, wat uiteraard kan leiden tot een ongeval, waarbij soms andere weggebruikers betrokken zijn.
Veel inkomsten
De herstelling van het Belgische wegennet zou miljarden euro’s vergen. Maar de federale en gewestelijke overheden hebben dat geld niet na de opeenvolgende crisissen (zoals covid), die de schatkist hebben leeggezogen. Volgens de ondervraagde automobilisten zou de Belgische staat de opbrengsten van de boetes moeten gebruiken. Maar dat gebeurt amper. Momenteel wordt van de ongeveer 600 miljoen aan inkomsten uit boetes, 130 miljoen geherinvesteerd in de federale en lokale politie, justitie en de administratie verantwoordelijk voor mobiliteit. De rest wordt gebruikt voor de algemene Belgische begroting.
Meer belasting?
La Dernière Heure vroeg natuurlijk aan de deelnemers of ze bereid waren iets meer belasting te betalen voor betere wegen. En het antwoord was – zoals te verwachten – duidelijk neen. Velen vinden dat de automobilist nu al een nettobetaler is voor de overheidsfinanciën en dat er geen reden is om nog meer te betalen. Dat is heel begrijpelijk als je de verkeersbelasting, de Belasting op Inverkeerstelling (BIV), de accijnzen op brandstof en de btw op brandstoffen en alle autokosten bij elkaar optelt.
Het komt weer op hetzelfde neer: de automobilist is een melkkoe voor de overheid. Dit blijkt onder andere uit de onwil om het belastingsysteem te veranderen (in Wallonië) of om aankoopstimuli voor elektrische auto’s te geven aan particulieren, ook al lijkt zulke steun essentieel.
Sommige automobilisten zijn wel voorstander van een hogere belasting als, en alleen als, aangetoond kan worden dat het gevraagde geld ook daadwerkelijk gebruikt wordt om wegen te verbeteren. In dat geval zouden buitenlandse automobilisten ook moeten bijdragen, bijvoorbeeld door te betalen voor snelwegen met een vignet. En de kilometerheffing, waarbij je meer betaalt voor gebruik dan voor bezit? Hierover zijn de meningen verdeeld, behalve bij bestuurders die weinig rijden. Logisch.
Overheidsopdrachten: verkeerde aanpak
Je kunt je afvragen wat er verkeerd loopt in België. De Fransen klagen ook over de staat van hun wegen, maar die is niet zo erbarmelijk als in België. Het probleem ligt waarschijnlijk deels bij de openbare aanbestedingen die, ondanks een lastenboek en controles, vaak binnengehaald worden door de goedkoopste aannemer. Maar zoals meestal is weinig betalen geen garantie voor kwaliteit. Misschien is het tijd om deze manier van werken, die al meer dan vijftig jaar oud is, te herzien om een wegennet te creëren dat die naam waardig is en dat langer meegaat. Niet?
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
