Voorstanders scanderen dat we met z'n allen maar “de snelheidsregels moeten volgen”, iets waar geen enkel weldenkend mens iets tegenin zou mogen brengen. En toch… Momenteel wordt meer op snelheid gefocust dan op andere, nog prangender zaken, waardoor we met de illusie worden opgezadeld dat veel ongevallen vermeden worden zolang we ons maar aan de toegestane snelheid houden. Nochtans zitten veel bestuurders nu al met de neus op de snelheidsmeter uit vrees voor boetes – want je weet maar nooit – en die tendens zal zich in de nabije toekomst alleen maar verderzetten.
Trager rijden is veiliger, maar…
De meeste ongevallen worden, hoewel dat natuurlijk (nog) niet meetbaar is, in de eerste plaats door onoplettendheid, onkunde of een ondermaats inschattingsvermogen veroorzaakt. Voeg daarbij een gebrek aan reflexen of zelfvertrouwen en een slechte kennis van hoe een verkeersstroom 'werkt', en je krijgt gevaarlijke situaties, ook als er niet één km/u te snel gereden wordt.
Advertentie – lees hieronder verder
Vooral dat gebrek aan zelfvertrouwen en kennis wekt frustraties op bij beoefende chauffeurs die de verkeersstroming bevorderen in plaats van ze op te houden. Zij nemen immers wel snelle en doordachte beslissingen, sluiten vlot aan, talmen niet aan stoplichten en houden zo veel mogelijk rechts. Dat je op bepaalde autostrades sneller bent op de uiterst rechtse rijstrook dan op de uiterst linkse, bevestigt dat we in Vlaanderen niet bepaald goed bezig zijn.
Goed rijden vs traag rijden
Is het voor de minister dan niet belangrijk dat we in de eerste plaats goéd rijden in plaats van (soms tergend) traag, waardoor veel mensen gefrustreerd raken en zelfs uit verveling naar hun smartphone grijpen, wat nog vele malen onveiliger is? Zou het niet kunnen dat we op die manier net nog méér ongevallen kunnen voorkomen?
Voor alle duidelijkheid: dit is geen pleidooi voor snelheidsduivels of om zelfs maar de snelheidslimieten te verhogen, ook al liggen deze op bepaalde plaatsen toch echt wel belachelijk laag. Hoe sneller je rijdt, hoe zwaarder de consequenties bij een ongeval en dat wordt in dit opiniestuk niet ontkend. Maar laat ons wat potentieel gevaarlijke situaties betreft wel het kaf van het koren scheiden en dus ook niet alle snelheidsovertreders over dezelfde kam scheren. Geef toe: er wordt te weinig aandacht besteed aan bestuurders die plots en zonder aanleiding de remmen induiken, zelden of nooit richtingaanwijzers gebruiken of hun spiegels als accessoires zien. Die groep is, of toch als ik uit eigen ervaring mag spreken, groter dan die van de “snelheidsmaniakken zonder respect”. Vooral dat laatste is ver zoek op Vlaamse wegen…
Vlotheid is geen synoniem voor onveiligheid
De échte prioriteiten zouden moeten zijn: de rotte appels eruithalen, inzetten op meer inzicht (lees: op een mentaliteiswijziging ter bevordering van een vlotte doorstroom en meer gewaarwording) en ook: iedereen met een rijbewijs aansporen om een extra rijvaardigheidscursus te volgen. Zo leer je immers pas écht goed met de wagen rijden en heb je meer kans om er bij onvoorziene situaties heelhuids door te komen.
Vreemd genoeg haalt Ben Weyts zijn neus op voor zo'n “slipcursussen”, die volgens hem een vals gevoel van veiligheid creëren. Ze aanprijzen, zou volgens zijn logica een verkeerd signaal geven aan de rijdende bevolking. De enige conclusie die daaraan gekoppeld kan worden, is dat onze minister helemaal geen extra geoefende chauffeurs op de baan wil, enkel extra trage. De mobiliteit bevorderen, heet dat dan…
Lees ook:
