BMW Isetta
De Isetta is ontworpen door de Italiaanse industrieel Renzo Rivolta, en is een extreem compacte stadsauto met slechts één deur, net als een koelkast! In 1955 verkocht hij de licentie van zijn kleine auto aan BMW, dat op zoek was naar een nieuwe niche om zijn rampzalige financiële situatie te verbeteren. Het Duitse merk bood de Isetta aan met twee “eigen” motorblokken van 250 en 300 cc. Ondanks een onstabiel rijgedrag en zeer beperkte prestaties, genoot het van een zekere succes tot 1962, wanneer hij op pensioen ging.
Messerschmitt Kabinenroller
In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog telde Duitsland veel gehandicapte soldaten. Fritz Fend, een ingenieur voor de vliegtuigbouwer Messerschmitt, begon toen te werken aan een licht voertuig voor hen, ergens tussen een fiets en een driewieler in. Na het bouwen van enkele prototypes, vroeg Fend de hulp van Willy Messerschmitt, wiens pand leeg stond sinds het einde van het conflict. De twee mannen verbeterden het concept en ontwikkelden een redelijk aerodynamische tweezitter met de naam Kabinenroller. Uitgerust met een Sachs 2-taktmotor van 175 cc, werd de Messerschmitt KR175 voorgesteld op de Autosalon van Genève in 1953. Zijn uiterlijk was nauw verwant aan dat van een vliegtuig, en hij had een grote glazen bel die zijwaarts kantelde als deur. Er was geen stuurwiel, maar wel een hendel om het voertuig met zeer delicate wegligging te bedienen. Toch werd hij veel verkocht, en evolueerde het model met de introductie van een 200cc motor in 1955 en de ontwikkeling van een vierwielaangedreven versie (Tiger) in 1958. De productie werd uiteindelijk stopgezet in 1964 vanwege de concurrentie van populaire auto’s zoals de Fiat 500, de Citroën 2CV en de Volkswagen Kever.
Advertentie – lees hieronder verder
Voisin Biscooter
Gabriel Voisin, een briljant ontwerper van vliegtuigen en auto’s met bijzondere eigenaardigheden, was geïnteresseerd in de wederopbouw van Frankrijk na de oorlog. Hij bedacht een motorfiets met een Gnome en Rhone-mechanica, en dacht na over een eenvoudige auto die voor zoveel mogelijk mensen toegankelijk zou zijn. Het resultaat werd de Biscooter, een extreem eenvoudige vierwieler gebaseerd op een aluminium chassis, met de eenvoudigste carrosserie-vorm. Een prototype met een 125cc motor werd gebouwd in 1950, maar Franse fabrikanten leken niet echt geïnteresseerd te zijn. In 1953 toonden Spaanse fabrikanten wel belangstelling voor het project van Voisins en wilden dit in hun land realiseren met behulp van het bedrijf Autonacional. Toen werd een 197 cc Hispano-Villiers motor aangepast. Op dat moment had de versnellingsbak nog geen achteruitoptie! Autonacional lanceerde vervolgens een hele reeks voertuigen gebaseerd op wat later de Biscuter werd (de naam was veranderd), met verschillende carrosserieën en de toevoeging van… een achteruitversnelling. Er werden ongeveer 18.000 exemplaren geproduceerd, maar de verbetering van de levensomstandigheden van de Spanjaarden leidde al snel tot de keuze voor “normale” auto’s in de vroege jaren 60.
Vespa 400
Het Italiaanse bedrijf Piaggio, bekend voor zijn Vespa-scooter, besloot ook een micro-auto te lanceren. Daarvoor richtte het zich tot de Ateliers de construction de motocycles et d’automobiles (ACMA), een Frans bedrijf dat zijn scooters al zelf assembleert. ACMA ontwierp een schattig autootje met een aangename lijn. De motor, achteraan geplaatst, was een tweecilinder tweetaktmotor van 400 cc, die de Vespa 400 tot 90 km/u kon brengen. Er werden ongeveer 30.000 exemplaren geproduceerd tussen 1957 en 1961.
Peel P50
De Peel Engineering Company werd eind jaren veertig opgericht door Cyril Cannell. Deze Brit werd geboren in Essex en groeide op in Londen, maar bracht het grootste deel van zijn volwassen leven door op het eiland Man, in de stad Peel. Het bedrijf specialiseerde zich oorspronkelijk in de productie van boten en scheepsuitrusting, maar vroege experimenten met glasvezel leidden tot de productie van motoraccessoires zoals kuipstukken. In 1953 richtte Peel Engineering zich ook op de auto-industrie met de ontwikkeling van een ééndelig carrosserie die op het chassis van een Ford Anglia kon worden gemonteerd. Maar het was de P50, die in 1962 verscheen, die het merk zijn start gaf als fabrikant van kleine auto’s. Als je fan bent van het Britse programma Top Gear, dan is dit de driewielige eenzits microautootje die Jeremy Clarkson bestuurde tijdens een hilarische test in de gangen van de BBC in Londen. Met een lengte van slechts 1,34 m, een breedte van 99 cm en een hoogte van 1 m, is de P50 echt piepklein en bood het een oplossing voor het mobiliteitsprobleem in grote steden, al meer dan 60 jaar geleden!
Om zijn lege gewicht van 56 kg voort te bewegen, beschikt dit voertuig over een luchtgekoelde 49cc DKW-motor van 4,5 pk. De eencilindermotor is gekoppeld aan een 3-versnellingsbak zonder achteruitversnelling. Om achteruit te rijden, moest je uit de auto stappen en hem achteruitduwen! Het prototype, dat in 1962 werd voorgesteld op de Earls Court Motor Cycle Show, had slechts één voorwiel en twee achterwielen, een ontwerp dat uiteindelijk werd omgedraaid op de productieversie. Verkocht voor £199, was hij goedkoper dan een motorfiets. Toch waren de verkopen niet hoog en werden er tussen 1962 en 1965 slechts een vijftigtal exemplaren gebouwd.
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
