Vorige week kondigde de Europese Commissie aan uit China geïmporteerde auto’s zwaarder te willen belasten dan vandaag het geval is. Europa heeft namelijk een onderzoek uitgevoerd waaruit bleek dat Beijing de boel bedot door zijn nationale fabrikanten te subsidiëren voor elk geproduceerd voertuig. Deze situatie verleent fabrikanten in de Volksrepubliek natuurlijk een concurrentiëlere positie, met name door met onverslaanbare verkoopprijzen te jongleren.
De verhoging, die vanaf 4 juli van kracht wordt – op voorlopige basis in afwachting van het einde van het onderzoek dat in november afloopt – zal de Chinese fabrikanten hard treffen. De invoerrechten variëren van 17,4% tot 38,1%, bovenop de reeds geldende 10%. De variatie in deze douanetarieven hangt af van de mate van samenwerking met de betreffende fabrikant tijdens het onderzoek. Terwijl BYD het minst wordt getroffen (+17,4%), krijgt SAIC de grootste pandoering (+38,1%).
Advertentie – lees hieronder verder
Kettingreactie en explosie?
China ziet dat natuurlijk anders. En heeft al besloten om Europa te raken door belasting te heffen op de invoer van varkensvlees, dat erg belangrijk is voor China. Maar er is meer. De Chinese auto-industrie hield onlangs een vergadering en vroeg de regering “om krachtige tegenmaatregelen te nemen (en) stelde voor om ten gunste te overwegen de voorlopige douanerechten op benzineauto’s met grote motoren te verhogen”, volgens de krant Global Times (merk op: in handen van Peking), die een bron dicht bij de zaak interviewde. Blijkbaar waren Europese merken zoals Volkswagen, BMW Mercedes-Benz, Stellantis, Renault en Porsche ook uitgenodigd.
Het idee is natuurlijk om Europa schrik aan te jagen en te ontmoedigen de extra douanerechten in te voeren. Tot nu toe is het een potje armworstelen, maar vooral psychologisch. Want het doel van beide partijen is om een oplossing te vinden op basis van wederzijds respect. Maar kunnen we dat geloven met een partner als China? Want het land gaat gebukt onder een zwakke binnenlandse vraag naar al zijn producten en wil andere markten overspoelen. Inclusief Europa. Maar dat is een gebed zonder eind, want China is van plan om zijn capaciteit te blijven verhogen. Hoe hoog ligt dat plafond?
Vergeldingen
Chinese fabrikanten dringen er dus bij hun overheid op aan om de douanerechten op westerse auto’s te verhogen van 15% naar 25%, met name op auto’s met een grote benzinemotor (meer dan 2,5 liter). Voor de Europese constructeurs zou dit ontegensprekelijk een probleem zijn, want China is de grootste automarkt ter wereld en de export van grote voertuigen (van Europa naar China) is vorig jaar met 11% gestegen tot bijna 200.000 stuks. Voor Duitse fabrikanten is China goed voor 30% van hun verkoop en Duitsland is natuurlijk de grootste leverancier van deze voertuigen. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom BMW en Mercedes zich tegen de door de Commissie voorgestelde tarieven hebben uitgesproken.
Onze industrie: onmogelijk te beschermen?
Hoewel de aanpak van de Commissie op het eerste gezicht begrijpelijk lijkt, omdat ze de Europese auto-industrie beschermt tegen een invasie van Chinese auto’s, kunnen we ons ook afvragen of het wel de juiste strategie is om bedrijven die mondiaal in plaats van lokaal opereren op deze manier uit de wind te zetten. Maximilian Butek, uitvoerend directeur van de Duitse Kamer van Koophandel in Oost-China, verwoordde het heel goed toen hij uitlegde dat “je de auto-industrie niet alleen in de Europese Unie kunt beschermen als deze overal ter wereld aanwezig is”.
Een evidentie. Dit is ook de mening van de Duitse autofabrikanten, die nooit om een verhoging van douanerechten hebben gevraagd, omdat ze heel goed wisten dat ze dan een krachtmeting tegemoet gaan. Belastingen verhogen heeft geen zin. Wat er moet gebeuren is meer investeren in innovatie, zodat de verloren tijd wordt ingehaald. Dat betekent ook investeren om ons, waar mogelijk, te bevrijden van de grondstoffen die landen als China ons leveren. Herindustrialisatie mag niet worden geforceerd, maar moet vooral doordacht en creatief worden aangepakt om duurzaam te zijn. De Europese autofabrikanten kunnen dat, ook al roepen bepaalde praktijken vragen en zelfs bezorgdheid op. Neem nu Carlos Tavares, die onlangs aankondigde dat zijn bedrijf hetzelfde kostenbesparingsmodel moet overnemen om met China te kunnen concurreren. Sindsdien gaat het gerucht dat Tavares een worsteling voert met zijn leveranciers en ze bijna wurgt met prijsverlagingen. Er worden verschillende modellen onderzocht, maar het nieuwste model dreigt Europa te verarmen. Het valt nog te bezien wie er gelijk krijgt.
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
