TEST Citroën C4 en ë-C4: André zou akkoord gaan

Zoals heel wat fans van het automerk, is ondergetekende ook een aanhanger van Citroën omwille van wat deze constructeur allemaal heeft gerealiseerd. En dan doel ik vooral op de gewaagde styling van de modellen, eerder dan de traditie van avant-garde technologie.

Even wennen

Dit om aan te geven dat ik niet snel gechoqueerd ben door de looks van een Citroën, integendeel. Nochtans geef ik grif toe dat ik enkele maanden geleden, bij het aanschouwen van de eerste beelden van de nieuwe C4, mijn wenkbrauwen fronste omdat men dit keer misschien iets te ver was gegaan. Zeker wat de achterpartij betreft. We hebben het al vaak gezegd: auto’s zijn zoals mensen, je hebt de fotogenieke en de andere. Volgens mijn bescheiden mening behoort de nieuwe C4 tot die laatste categorie en ziet de wagen er “in het echt” gelukkig beter uit. Uiteraard is de C4 origineel en een echte blikvanger. Die mix van stijlcodes van een klassieke compacte berline en een crossover, en die details van het kontje, komen zeer verrassend over. En we veronderstellen dat wie niet te conservatief is, deze lijnen na verloop van tijd wel zal weten te appreciëren.

Lees ook : TEST Citroën ë-C4: Belofte ingelost

Ook het interieur getuigt van de nodige originaliteit en brengt tal van nieuwe ideeën. Kijk maar naar het stuur met het grote centrale gedeelte, dat een knipoog levert naar sommige Citroën-modellen uit het verleden. Of het hendeltje voor de bediening van de automaat en het digitale dashboard, dat tegen de huidige tendens in vrij compact blijft, maar toch voldoende groot uitvalt om alle nodige informatie weer te geven. En dan is er nog heuglijk nieuws: de C4 is de eerste wagen van de PSA Groep (buiten Opel) die een antwoord biedt op een veelgehoorde kritiek bij de recente modellen van Citroën en Peugeot. De C4 luidt de grote terugkeer in van de … afzonderlijke bediening van de airco. Gedaan dus met het gezoek op de schermen om de gewenste temperatuur of de intensiteit van de luchtstroom in te stellen. Oef, we hadden dus toch gelijk, toen we ooit verbolgen waren over de verdwijning van alle knopjes op het dashboard van de alom geprezen 308.

Advertentie – lees hieronder verder

Nog een originaliteit: tegenover de voorpassagier bevindt zich boven het handschoenkastje nog een opberglade waar je een tablet in kwijt kan, die je bovendien ook op een wegklapbaar steunpunt kan bevestigen. Het zijn kleine, niet-cruciale dingen, maar allemaal zo goed bedacht en vooral gericht op de “geconnecteerde generatie”.

Tenslotte is de nieuwe C4 een echte kleine gezinswagen, met achteraan genoeg ruimte voor drie volwassenen en een kofferruimte die zeker geen records breekt, maar wel in de middenmoot zit met een volume van 380 liter onder de hoedenplank.

ë-C4

De nieuwe C4 is de eerste Citroën die gebruik maakt van het « multimode » platform van PSA, waarop ook al de Peugeot 208, de Opel Corsa en de DS 3 Crossback rusten. Net als deze modellen is ook de C4 verkrijgbaar met de 1.2 benzinemotor van 100 tot 155 pk, de 1.5 diesel met 100 of 130 pk, en een uiteraard een 100% elektrische versie van 136 pk. Die zou een rijbereik van 350 km in de WLTP-cyclus hebben, maar reken bij ‘gewoon’ gebruik eerder op 300 km. De complete laadtijd bedraagt 10 km/min aan een snelle laadpaal (100 kW), 5 uur aan een Wallbox (32A driefasig), tot 24 uur aan een gewone huisstekker. Uiteraard kreeg dit platform hier een specifieke Citroën setup met de ophanging met hydraulische, progressieve druklagers, die standaard geleverd wordt op alle versies. En wat dat betekent, kan je wellicht raden.

De C van comfort

Omdat deze variant zeldzamer wordt en binnenkort misschien wel uit het landschap verdwijnt, kozen we ervoor een dieselversie van de C4 te testen, naast uiteraard de ë-C4. Raad eens wat er in beide gevallen als sterkste troef naar voor kwam? Inderdaad, het comfort. Dat is tegenwoordig zo in elke test van een Citroën: het huidige gamma is absoluut onklopbaar op dit vlak en de nieuwe C4 zet weer een stap vooruit. Dankzij de goed afgeveerde stoelen, de lichte besturing en de voortreffelijke geluidsisolatie (zeker in de elektrische versie) biedt deze wagen een zijdezacht rijcomfort. Over een slecht wegdek zweeft de Citroën als een … – ik durf het haast niet te zeggen – … Mercedes. En een goede, hoor. Niet zomaar een banale voortrekker voorzien van een ster. De wollige ophanging betekent echter niet dat de wagen als een boot door de bochten zwalpt, ver van. Maar het is duidelijk dat Citroën hier een duidelijke keuze heeft gemaakt, en dat de C4 geen sportieve of dynamische ambities koestert.

Conclusie

Aangezien de nieuwe C4 buitengewoon comfortabel en wellicht het origineelste model in het gamma is, zou André Citroën er zeker zijn goedkeuring voor hebben verleend. En wie zijn wij om deze automobiellegende tegen te spreken?