En waarom willen we een specifieke auto, of houden we van de wereld van de automobiel in het algemeen? Niet in de eerste plaats omdat zo’n vierwieler ons ego flatteert of als bevestiging van een bepaalde (gefantaseerde) status, en ook niet omdat het “past binnen onze actieve levensstijl”. Waarom dan wel? Omdat auto’s mooi zijn. Leuk om naar te kijken. Da’s althans de bedoeling.

Mooi of aantrekkelijk

Je kan me nu vertellen dat er veel mooie auto’s op de markt zijn. Dat klopt gedeeltelijk. natuurlijk er zijn genoeg modellen die er goed uitzien, charisma hebben en/of klasse uitstralen. Maar laat ons eerst afvragen wat “mooi” betekent. Denk hier eens over na: zijn de huidige auto’s in de meeste gevallen niet “mooi” omdat ze indrukwekkend zijn en omdat ze het logo van een luxemerk dragen? Of omdat hun uiterlijk een afspiegeling is van waartoe ze in staat zijn? Wel, ik ga de onbetwistbare aantrekkingskracht van een bepaald aantal auto’s niet ontkennen maar weet dat ze net als mensen zijn: ze kunnen aantrekkelijk zijn zonder echt knap te zijn. Deze Mazda? Zonder omwegen en zonder discussie een schoonheid.

Lees ook : TEST Mazda CX-5: Een kwestie van feeling…

Ga het zelf maar eens na. Bekijk bijna nieuwe wagens van de verschillende merken, in het echt welteverstaan. Hoeveel van hen beschikken over echte hoogstaande ontwerpkwaliteiten? Bij goed design gaat niet om het toevoegen van een lijn hier en een lijn daar om een auto karakter te geven, maar net het tegenovergestelde. Een talentvolle designer streeft naar oppervlakken die zowel zuiver als rijk aan effecten zijn, opdrachten die Pininfarina en Touring steeds zo mooi beëindigen. Alles draait, en al zeker bij een auto, om rondingen en sensualiteit. Noem me één hedendaags automodel, afgezien van de recente Aston Martins, die zo’n puur design tentoonstelt, met zo’n vermogen om met het licht te spelen. Een voorbeeld gevonden? Ok, geef me er nu dan een uit het compacte segment… Net wat ik dacht.

Advertentie – lees hieronder verder

De te betalen prijs

In tegenstelling tot wat fabrikanten maar al te vaak willen doen geloven, kan je niet alles in één auto hebben. Bij elke presentatie hebben we er recht op: “sportief en comfortabel, mooi en praktisch, geen compromissen…” Nochtans zijn compromissen onvermijdelijk en de Mazda3 herinnert ons daar ook aan. In ons januarinummer vertelden we je al over de 3, die we net hadden ontdekt op de Los Angeles Auto Show. We citeerden toen Jo Stenuit, de Belgische ontwerper van de auto, die op de vraag naar de weinige praktische tekortkomingen van de auto uit het niets antwoordde: “Wil je een praktische auto? Golf kopen.” De man kon natuurlijk bijna niet anderes. De Mazda3 is inderdaad verre van de meest praktische modellen die er bestaat. Omdat hij 20 cm langer is dan een Golf, is hij al omvangrijker dan het gemiddelde. Maar zijn koffer is wel 25 liter kleiner en de beenruimte op de achterbank is iets minder dan gemiddeld. Volwassenen moeten bij instappen achteraan zelfs oppassen voor hun hoofd aangezien de deuropening door de instortende daklijn kleiner wordt.

We kunnen het ook hebben over het dashboard, waarschijnlijk een van de mooiste die Mazda ooit heeft gemaakt. Daartegenover staat dat de ventilatie-openingen niet ideaal gepositioneerd zijn, waardoor de luchtstroom naar het gezicht wordt onderbroken. En dan hebben we het nog niet eens over het ¾ zicht naar achter gehad… Argumenten om deze 3 níet te kopen? Absoluut niet, en wie goede smaak heeft en weet dat compromissen tot banaliteit leiden, hoeft al helemaal niet meer te twijfelen. Maar goed, iedereen beslist zelf.

Wachten op de Skyactiv-X

Na deze uitvoerige hommage aan de schoonheid van de nieuwe Mazda3, moeten we ons toch nog richten op de technische kant. De auto beschikt namelijk over een modern infotainmentsysteem, bla, bla, bla, geconnecteerd, bla, bla, bla, noodstop en een actieve rijstrookassistent, bla, bla, bla, bla. Ziezo, we zijn er.

En onder de motorkap? Daar heb je – voorlopig – enkel keuze tussen de 122 pk sterke, atmosferische 2.0 benzine of de 1.8 turbodiesel met 116 pk, centrales allebei gecombineerd kunnen worden gecombineerd met een handgeschakelde 6-bak of met een (klassieke) automaat met evenveel versnellingen. Weinig mogelijkheden, weinig vermogen. En toch… is dat geen probleem.

Voor rijplezier zorgen beide motoren. Ja, zelfs als ze gekoppeld zijn aan de automaat die een beetje finesse en snelheid mist tijdens de wissels. Het echte “probleem” met deze versnellingsbak is dat hij de neiging heeft om de motoren te muilkorven. De 2.0 benzine heeft gelukkig een ongebruikelijke elasticiteit bij lage toerentallen – wat ook goed is voor het rijplezier – maar als je wilt ontdekken wat hij écht in zijn mars heeft, dan moet je de toerenladder tot boven beklimmen. Vandaar dat we de manuele bak verkiezen. Concreet begint de pret vanaf 4.000 toeren per minuut. Een groot verschil natuurlijk met de turbodiesel, die zijn 270 Nm trekkracht al vanaf 1.600 toeren per minuut levert. Een zeer energiek blok is dit, en het is in combinatie met deze motor dat we het opmerkelijke chassis van deze Mazda het best waarderen. Wie weet hoe het moet, kan deze auto besturen met de remmen en de achteras laten werken.

Kopen dus? Wacht nog even. Er staat namelijk een gloednieuwe motor op het programma, de Skyactiv-X. Aangekondigd op 190 pk, zal deze de eerste ter wereld zijn die benzine- en dieseltechnologieën met elkaar combineert. Kort gezegd, betekent dit dat het brandstofmengsel afhankelijk van de omstandigheden wordt ontstoken door de bougie of door eenvoudige compressie. Revolutionair dus, en Mazda belooft zowel prestaties als emissies die ongezien zijn voor een niet-hybride motor. Ik kan niet wachten om hem uit te proberen…

Conclusie

Afgezien van zijn bijzonder dynamischere chassis, is de nieuwe 3 zonder twijdel een échte schoonheid op wielen. In een ideale wereld wordt zo’n gedurfde afwijzing van compromissen door het grote publiek beloond. Ik reken op je.