Hoewel er tot 3 september 1967 aan de linkerkant van de baan werd gereden in Zweden, hadden de meeste auto’s hun stuur aan de rechterzijde, wat uiteraard voor gevaarlijke (inhaal)situaties zorgde. Bovendien reden ze in de buurlanden Noorwegen en Finland rechts, wat de situatie nog ingewikkelder maakte. In 1955 had 85% van de bevolking weliswaar voor het behoud van “links rijden” gestemd tijdens een referendum, maar dat was zonder het parlement gerekend. In mei 1963 werd beslist dat iedereen voortaan rechts moest aanhouden, als reactie op de groei van het Zweedse wagenpark.
“Högertrafik” is Zweeds voor “rechts verkeer”. Op 3 september 1967, precies om 5 uur ‘s morgens, werd Dagen H (H-Day) geïntroduceerd. Dat was het moment waarop het verkeer van kant veranderde. Uiteraard waren daar tal van aanpassingen voor nodig. Duizenden nieuwe verkeersborden werden geïnstalleerd, de wegmarkering veranderde van kleur en richting, bussen werden vervangen omdat hun deuren aan de verkeerde kant stonden enzovoort. Om de overgang vlot te doen verlopen, was rondrijden gedurende enkele uren verboden.
Op die bewuste dag zouden er geen dodelijke slachtoffers gevallen zijn in het Zweedse verkeer, ook al werden 125 claims geregistreerd. Veel oudere chauffeurs hadden zelfs besloten om hun wagen voorgoed aan de kant te zetten. Na ‘Dagen H’ zou het aantal ongevallen op Zweedse wegen ook tijdelijk afnemen (enkele jaren toch) dankzij de “overdreven” voorzichtigheid van automobilisten die zich fors moesten aanpassen. Ook leuk om te weten: op 26 mei 1968 om 6 uur ‘s ochtends ging ook Ijsland overstag (H-Dagurinn). Er werd toen één enkel verkeersslachtoffer gemeld: een jongen die zijn been brak tijdens een fietsrit…
Advertentie – lees hieronder verder
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be