Item: Sorento
Rating: 8
Author: Laurent Zilli

Laten ons eerlijk zijn, de evolutie is zo progressief geweest dat het best mogelijk is dat je dit amper had zien aankomen, althans als je niet constant met auto’s bezig bent. Toch kan je niet anders dan vaststellen dat er veel is veranderd. Ooit, zo’n 20 jaar geleden, kenden we de niet altijd even sierlijke Kia-modellen vooral vanwege hun zeer aantrekkelijke prijs-kwaliteitsverhouding. Met de jaren die vorderden, werden de ontwerpen ‘acceptabeler’, maar nog niet sexy. Wat Kia écht heeft doen boomen is de befaamde 7-jarige garantie, waarmee het merk wilde – en kon – bewijzen dat het uiterst betrouwbare modellen van de band liet rollen. Vervolgens kwam het tijdperk van de esthetische vernieuwing, onder leiding van Peter Schreyer, een getalenteerde overloper van de VW Group aan wie we onder andere de eerste Audi TT te danken hebben. Kia was op de goede weg en werd eindelijk meer dan een kleine stip in het Europese autolandschap. Maar dat was nog maar het begin, want in meer recente termen kroop deze fabrikant als een van eersten aan boord van de elektrificatietrein, en werd met de Stinger zelfs een regelrecht indrukwekkende sportsedan gelanceerd.

De volgende stap

De Kia Sorento vormt het begin van een nieuwe evolutiefase. Zijn ontwerptaal is zeer assertief en ongecompliceerd en hij komt alles behalve ‘verlegen’ over. Nog steeds wat het esthetische aspect betreft, valt op dat dit vlaggenschip komaf maakt met wat een eeuwige tekortkoming van het merk leek te zijn, namelijk dat het interieurontwerp niet aansloot bij dat van de buitenzijde. Niet dat we Kia-interieurs vroeger lelijk vonden, maar zelfs toen de modellen knap en zelfs sexy begonnen te worden, verdween de ‘wauw-factor’ van zodra je instapte. Er was gewoonweg geen consistentie op dat gebied, zelfs als we de lijn doortrekken tot zeer recente modellen. Denk maar aan de Proceed, de shooting brake die over een bijzonder spannend exterieur maar tegelijk over een eerder saai interieur beschikt.

Terug naar de Sorento nu, want die SUV bezit wél een charismatische binnenkant. De massieve console, de speciale ventilatieopeningen, het enorme multimediascherm in het verlengde van het digitale dashboard (minder fraai dan in een Mercedes, maar ze zijn op de goede weg), de deur- en dashboardverlichting, de texturen… Dit is een sfeervolle cockpit waar je met veel plezier in vertoeft. Een beetje egostrelend zelfs, zoals in veel duurdere modellen van premiummerken. Laat ons hopen dat moedermerk Hyundai deze trend in de toekomst nog verder toe zal laten.

Advertentie – lees hieronder verder

Maar ze zijn er nog niet

Wat de materiaalkeuze betreft, is er echter nog wat werk aan de winkel. Want hoe weelderig de presentatie ook mag zijn, de kwaliteit van de gebruikte materialen ligt lager dan verwacht. Toch krijgen we een zeker ‘premiumgevoel’ dankzij bepaalde kleine toevoegingen, zoals het originele idee om een functie voor ‘sfeergeluiden’ te voorzien in het multimediasysteem, dat uiteraard zeer compleet en geconnecteerd is. Het doel van dit snufje? Stress in de file verminderen… Het bevat geluiden die je in het bos zou kunnen horen, van knisperend houtvuur, regenachtige dagen enzovoort. Noodzakelijk? Neen, maar wel zeer origineel en prettig. Daarnaast is er de functie die het mogelijk maakt om de Sorento met de sleutel vanop afstand in of uit een smalle parkeerplaats te krijgen. Het is dit soort zaken, die tot voor kort alleen beschikbaar waren op Duitse topmodellen, die duidelijk maken dat Kia echt geen complexen (meer) heeft. Allemaal goed en wel natuurlijk, maar gratis bestaat niet en met een instapprijs van ongeveer 45.000 euro valt de Sorento niet onder te brengen in de categorie van ‘budgetmodellen’ en die vlieger gaat ook op voor andere recente Kia’s. De constructeur speelt tegenwoordig in dezelfde prijscategorieën als zijn directe concurrenten, en terecht.

De kracht van ervaring

Voor de Sorento biedt Kia in eerste instantie twee aandrijflijnen aan: een 202 pk sterke 2.2-dieselmotor en een 233 pk afleverende conventionele benzinehybride (de plug-inhybride werd intussen ook aangekondigd). Beide motoren zijn standaard voorzien van een 8-trapsautomaat met dubbele koppeling en in beide gevallen heb je de keuze tussen 2- en 4-wielaandrijving.

Onze testwagen was een van de meer modieuze exemplaren van het aanbod, uitgerust met een 1,6-liter benzinemotor, die voor zo’n grote machine bescheiden lijkt, en een elektromotor. Zoals net vermeld, gaat het om een conventioneel systeem waarvan de batterijen zich tijdens het rijden opladen. Kia bewijst er zijn uitgebreide ervaring mee, want de efficiëntie ervan heeft ons verbluft. Tijdens het eerste deel van de test, die zo goed als uitsluitend op autosnelwegen doorging, al spelend tussen de wettelijke en de ongecorrigeerde snelheid om net niet te worden geflitst, verbruikten we ongeveer 8l/100km, wat opmerkelijk is voor zo’n kolos op benzine. Vervolgens doken we de stad in, waar de hybridemodus zich van zijn beste kant kon laten zien, en kwamen we uit op amper 5,6l/100km. Om tot zo’n laag cijfer te kunnen zakken, is het natuurlijk noodzakelijk om goed te anticiperen (door de oplaadfasen te optimaliseren en de inertie van de 1.660 kg tijdens vertragingen optimaal te benutten), maar ook door delicaat om te springen met het gaspedaal tijdens het vertrek en bij de hernemingen. Gelukkig hoef je geen geoefende ecorijder te zijn om met de Sorento zo’n mooie resultaten neer te zetten. De hierboven vermelde waarden zijn realistisch voor elke bestuuder die een beetje kan opletten.

Zijn zuinige karakter staat bovenaan de lijst van kwaliteiten waar de Sorento Hybride mee uitpakt, een lijst die wordt aangevuld door de uiterst genereuze binnenruimte, het algemene rijplezier, de comfortabele demping, de degelijke geluidsisolatie en de redelijk bevredigende prestaties in de sportmodus. Niet dat je op sensaties moet hopen, maar dat belooft deze Kia ook helemaal niet. Dit is gewoon een grote, trouwe soldaat die, als je weet hoe je ermee om moet gaan, genoegen neemt met een bescheiden rantsoen.

Conclusie

Ja, de Kia Sorento gaat is duurder geworden, maar hij is die prijsstijging ook waard. We hadden weliswaar op een betere materiaalkeuze gehoopt, maar anderzijds biedt hij snufjes aan die je in zijn categorie nergens anders zal vinden. En kunnen we een prijs plakken op charisma?