Enkele dagen geleden zond Amazon Prime de laatste aflevering uit van The Grand Tour, het programma van het trio Jeremy Clarkson, Richard Hammond en James May. 25 jaar lang maakten ze Top Gear op de BBC, voor ze overstapten naar deze betaalzender. De drie presentatoren slaagden erin om wat eerst een heel serieuze autoshow was, om te vormen tot een show waarin bijna alles kon. Zelfs auto’s slopen.
Hoewel deze formule in het begin revolutionair was, lijkt het publiek er inmiddels op uitgekeken, ondanks de grappige situaties die ze meemaakten tijdens de roadtrips over de hele wereld. De laatste aflevering van The Grand Tour, met als titel One for the road, werd gefilmd in Zimbabwe. Jeremy Clarkson koos voor een Lancia Montecarlo, Richard Hammond voor een Ford Capri (de echte, niet de nieuwe elektrische SUV) en James May voor een Triumph Stag.
Advertentie – lees hieronder verder
Captain Slow
James May, die door de andere presentatoren ‘Captain Slow’ wordt genoemd, wordt regelmatig bespot wegens zijn intellectuele kant, zijn traagheid op de weg en zijn smaak, die als ouderwets zou zijn. Het is dan ook geen toeval dat uitgerekend May in een Triumph Stag rijdt, een auto met een slechte betrouwbaarheidsreputatie, een matige bouwkwaliteit en een opvallend uiterlijk met een grote, lelijke rolbeugel. Volgens de Britse website Auto Trader zijn er sinds de show 793% meer zoekopdrachten naar de Triumph Stag in Google. Dat is veel beter dan de zoekopdracht ‘Ford Capri’, die ‘slechts’ 185% steeg.
Het verkeerde moment
De Triumph Stag werd gelanceerd in 1970. British Leyland ging in die tijd sterk achteruit op het vlak van kwaliteit en verloor veel getalenteerde mensen. De Triumph Stag was een soort TR voor klanten die meer comfort wilden dan in een TR. Hij bood comfortabel plaats aan vier personen en had stuurbekrachtiging en elektrische ramen. Omwille van de structurele stijfheid en veiligheid integreerde de ontwerper van de Stag, Giovanni Michelotti, een T-vormige rolbeugel, die afbreuk deed aan het design. Nochtans ontbrak het niet aan elegantie. Het grote probleem met de Stag was echter zijn V8-motor met een cilinderinhoud van 2.997 cc, die volledig in eigen huis ontworpen was. Met twee Zenith Stromberg-carburators leverde de motor 145 pk en 231 Nm.
Helaas werd het ontwerp door een gebrek aan middelen verknoeid en kreeg de auto te kampen met talloze problemen: van kapotte distributiekettingen tot gietfouten die leidden tot vele gevallen van oververhitting. Tot 1977 werden er slechts 25.877 Stags geproduceerd, heel weinig in vergelijking met de productie van de TR-modellen. De Triumph Stag was al lang in de vergeetput beland, maar komt nu stilaan weer boven water bij verzamelaars. De waarde ligt echter nog altijd ver onder die van de TR’s. Gelukkig zijn er intussen enkele technische oplossingen beschikbaar om de betrouwbaarheid van de V8 te verbeteren, zodat je zorgeloos kunt rijden.
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
