Item: 911
Rating: 9

De negende generatie 911, 992 voor de vrienden, heeft zijn lancering al ettelijke maanden achter de rug. Zoals gebruikelijk, snijdt Porsche de verschillende versies aan een vlot tempo aan, met als eindresultaat een grote familie gevormd door een zeer volledige line-up waarin je bijna verloren loopt. De voorlopige balans: er waren al de Carrera en Carrera 4, uitgerust met de 3.0-liter flat-six, 385 pk sterk, en daarna kwamen de Carrera S en Carrera 4S, met dezelfde motor maar dan met 450 pk in de aanslag. Uiteraard zijn al deze varianten verkrijgbaar als coupé en cabrio. Nog recenter heeft Porsche de nieuwe Targa 4 en Targa 4S onthuld. Dat bracht het totaal aantal variaties van de 911 op 10. En nu wordt de topper bij het gamma gevoegd: de Turbo S, ook weer verkrijgbaar met of zonder vast dak. We zitten inmiddels aan 12, en de rit is waarschijnlijk nog niet voorbij om de fans van de GT3 en/of GT2 niet teleur te stellen. Tot slot is ook een 911 GTS alles behalve uitgesloten, en wie weet wat Porsche nog uit de mouwen zal schudden. Denk aan een strakke “T”-versie, een Speedster, een Turbo (zonder S)… We zullen wel zien.

Hiërarchie

Vandaag is de Turbo S dus de gemeenste 911 van allemaal. Even terzijde: de “Turbo” duidt enkel op zijn plaats in de hiërarchie, want alle 911’s van de nieuwe lichting beschikken over een geblazen motor, te beginnen bij de Carrera. Zelfs de 100% elektrische Taycan draagt het Turbo- en Turbo S-label. Dat zegt genoeg.

Lees ook : TEST Porsche 911 Turbo S Cabrio: frisse wind

Toch wordt een deel van de traditie gerespecteerd, want de Turbo S is nog steeds de krachtigste van de “normale” 911’s, racegrage GT3- en GT2-modellen buiten beschouwing gelaten dus. Onder de motorkap neemt hij de 3,8-liter twin-turbo flat-6 van de vorige generatie over, maar zijn vermogen klom met 70 pk, met nu een totale cavalerie van 650 paarden voorhanden. Het beschikbare koppel nam ook toe, van 750 tot 800 Nm, en wordt via een PDK met 8 versnellingen naar beide assen gestuurd. En uiteraard trekt deze nieuweling ook sneller op: het sprintje van 0 naar 100 duurt nog maar 2,7 seconden, wat 2 tienden beter is dan voorheen. De topsnelheid, die blijft steken op 330 km/u, wat sowieso al – hoe kunnen we dit zeggen – niet mager was.

Advertentie – lees hieronder verder

Geen fantasie

Voor deze redacteur was de Turbo S het eerste contact met de nieuwe 911, en daarmee de eerste gelegenheid om hem onder de loep te nemen. Nooit een droomauto van me geweest, dit iconische Porsche-model, maar natuurlijk wel interessant. Hoe kan het ook anders? Wat ik bedoel, is dat ik er tijdens mijn kindertijd nooit weg van ben geweest, en ik heb evenmin een “ideale” 911 voor ogen. Die hoeft niet per sé zo of zo te zijn. Met een handbak, luchtgekoeld… Ik ben niet zo iemand die het jammer vindt dat de 911 niet langer de “legendarische sportwagen met een wispelturig evenwicht” is. “Vol karakter”, zeggen de liefhebbers. “Met een slecht humeur”, antwoord ik daarop. En ja, de 911 is gegroeid, dikker geworden, zwaarder… Maar jongens, wat een lekker kontje heeft deze generatie! Een gespierde, gehurkte kont, in perfecte harmonie met het nog steeds atletische silhouet van de auto. En in het specifieke geval van de Turbo S maken het 10 mm verlaagde sportchassis en de (actieve) achterspoiler de 911 nog sexier. “Toch te burgerlijk”, zeggen sommigen.

Maar wat bedoelen ze dan met burgerlijk? Een boerenpaard? Dat de 911 je tegenwoordig niet meer probeert te vermoorden in elke glibberige bocht? Dat hij zich te comfortabel opstelt? En da’s een slechte zaak? Een McLaren 720S is immers ook attent en ongelooflijk comfortabel en dat steekt bij niemand, vreemd genoeg. Dit is natuurlijk maar de mening van iemand die geen 911-posters op de muren van zijn slaapkamer had.

Volbloed

Neen, de 911 en dan vooral de Turbo S, is niet burgerlijk, ook al begrijp ik waarom directieleden en andere “succesvolle” mensen hem inzetten als dagelijkse ros. Als boerenpaard dus. De demping is zeer verdraagzaam, de stoelen zitten uitstekend, de ergonomie is zo goed als onberispelijk en je kunt zelfs met en een partner en twee (kleine) kinderen reizen. Tijdens rustige ritten, in de stad of erbuiten, is de 911 volgzaam maar blijft de sportieve sfeer onvermijdelijk hangen, al is het maar dankzij het altijd aanwezige, discrete gebrul van zijn fantastische motor. En die PDK-versnellingsbak… perfect in alle omstandigheden!

Pas als je deze krachtpatser begint te kriebelen, zal je merken waartoe hij zoal in staat is. Mijn eerste ontdekking: het keuzewiel voor de rijmodus dat zich onder een spaak van het stuurwiel bevindt. Je kan kiezen tussen ‘Wet’ (voor als het glad is), ‘Sport’, ‘Sport+’ en ‘Individual’ en zo worden dezelfde zaken als gewoonlijk gewijzigd (motorrespons, schakelreactie, het geluid van de uitlaat, de stuurinstellingen, de ophanging, de ESP enzovoort), maar in het midden zit nog een kleinere knop. Druk daar gedurende 20 seconden op en alles schakelt over naar een hyperractieve supermodus. Met de bak een paar versnellingen lager en de toerennaald rond 4.000-5.000 tpm, is het enige wat me nog te doen staat het gaspedaal indrukken. Mijn god! Deze explosie, deze eerste uitbarsting van adrenaline… Dit is het moment waarop het zogezegde boerenpaard in een volbloed verandert. De man in maatpak in een topatleet.

Dus ja, dit is echt een auto met karakter, die indruk kan maken en je zelfs angst kan inboezemen. Want het is niet alleen de losbandigheid van de macht, het is de manier waarop dit karakter zich manifesteert. Wie agressief rijdt, zal een veelheid aan kleine bewegingen voelen die je in een doordeweekse auto niet voelt. De neus lijkt te wiebelen, de achterkant lijkt trappen en het stuurwiel vraagt soms om kleine correcties. Kleine dingen die eigenlijk totaal ongevaarlijk zijn, maar die het extreme en opmerkelijke communicatieve karakter van de 911 naar voren brengen. Voor de gewaarschuwde bestuurder is de ultieme extase, voor anderen kan het beangstigend worden. En dan slaan ze gemakkelijk in paniek en volgen er fouten. Een volbloed dus, want zo’n raspaard moet je uiteindelijk ook temmen.

De boodschap: wees niet bang voor de 650 paarden van de 911 Turbo S. Ja, ze zijn vreselijk indrukwekkend, en deze auto zit vol met leven als je hem serieus de sporen geeft, maar hij is ook zeer goed uitgebalanceerd, weet zijn kracht perfect te verdelen over de vier wielen en ook zijn de besturing is betrouwbaar: hij vertelt je altijd waar je aan toe bent, nooit op het laatste moment. En omdat je de geringste beving kunt voelen, zal je ook het geringste “probleem” op je weg opmerken. En dan nog kan je rekenen op de elektronische rijhulpmiddelen. Eén ding is zeker: met een minimum aan gezond verstand, en zonder de wetten van de fysica te willen herschrijven, zullen de 650 paarden boven je verwachtingen uitkomen en zal elke stevige dot op het gas een grote glimlach op je gezicht toveren. In het slechtste geval zal je je shirt moeten verwisselen, maar dat is het dan ook.

Conclusie

Volgens veel purist, zeg maar porschisten, is deze 911, die 650 pk binnen het bereik van bijna elke bestuurder brengt, te burgerlijk. Maar deze jongen houdt het idee van absoluut plezier voor iedereen die het kan betalen…