De strijd om de betaalbare elektrische auto is aan de gang en hierdoor moeten bepaalde zaken anders aangepakt worden. De Chinezen zijn al ver gevorderd en hebben de waardeketen van elektrische auto’s en het industrialisatieproces onder de knie, waardoor ze sneller en goedkoper kunnen produceren. Er bestaan momenteel meerdere oplossingen om de prijs van elektrische auto’s te verlagen, zoals het aantal onderdelen in de assemblage verminderen of nieuwe chemische stoffen gebruiken voor de batterijen, die nog altijd het duurste onderdeel zijn om te produceren.
Sinds kort gebruiken de Chinese constructeurs (en onder meer ook Tesla) een nieuw type batterij: de LFP-batterij (lithium-ijzerfosfaat), in plaats van de wijdverspreide NMC-batterij (lithium-ion nikkel-mangaan-kobalt) die doorgaans in westerse auto’s gebruikt wordt. En dat is begrijpelijk: NMC-batterijen bieden een groter rijbereik en een langere levensduur, maar ze hebben ook kritieke mineralen nodig zoals kobalt en nikkel, materialen die vaak gedolven worden in regio’s met issues rond mensenrechten en respect voor het milieu (zoals Congo).
Minder NMC-batterijen
NMC-batterijen zijn uiteraard duurder om te produceren en in de toekomst zullen ze waarschijnlijk voorbehouden zijn aan de elektrische premiumwagens. Voor andere auto’s richt de industrie zich nu op LFP-batterijen, die al in de meeste Chinese elektrische auto’s zitten. Deze batterijen hebben weliswaar een iets lagere energiedichtheid, maar ze gebruiken geen kritieke mineralen, waardoor hun prijs aanzienlijk lager ligt.
Advertentie – lees hieronder verder
In dat opzicht is de komst van LFP-batterijen dus uitstekend nieuws. Voor consumenten is het wellicht positief, maar niet voor de planeet en de duurzaamheid, als we professor Peter Tom Jones mogen geloven, directeur van het KU Leuven Instituut voor Duurzame Metalen en Mineralen (SIM²). Aan L’Echo geeft hij aan dat de mogelijkheden om de materialen te recycleren hier beperkter zijn. De professor heeft een documentaire gemaakt over de uitbouw van een duurzame batterijindustrie in Europa. Volgens hem is dit een van de essentiële voorwaarden voor de levensvatbaarheid en aantrekkingskracht van elektrische auto’s op de lange termijn. Maar de LFP-batterijen voldoen volgens hem niet.
Niet recycleren
Peter Tom Jones licht zijn standpunt toe: NMC-batterijen zijn een goede businesscase voor recyclage dankzij de prijs van kobalt en nikkel, wat helemaal niet het geval is bij LFP-batterijen. Lithium, ijzer en fosfaat kunnen weliswaar verwijderd worden aan het einde van de levenscyclus, maar de waarde van deze elementen is beperkt, wat de industrie dus niet stimuleert om te recycleren.
Hierdoor dreigen LFP-batterijen gewoon te worden weggegooid, wat uiteraard onzinnig zou zijn. Als LFP-batterijen de norm worden, zal het bevoorradingsprobleem gewoon verschuiven en worden we afhankelijk van de grootste producenten ter wereld: Marokko, Rusland en China. Dit is duidelijk niet in het voordeel van de westerse industrie of consumenten. Een andere factor om rekening mee te houden is dat fosfaat ook op grote schaal gebruikt wordt in meststoffen, wat betekent dat er een groot risico is dat er nieuwe concurrentie ontstaat tussen de auto- en landbouwsector.
De oplossing van Peter Tom Jones? Doorgaan met onze inspanningen om ons te bevrijden van dominante landen zoals China. Hij vindt het nodig om activiteiten en mijnen in Europa te blijven ontwikkelen om onze onafhankelijkheid te garanderen. Op die manier wordt de elektrische auto ook ecologischer, aangezien de CO2-uitstoot van Europese mijnen veel lager is dan die van mijnen buiten het oude continent.
Foto’s: WikiCommons, Volvo, Mercedes
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
