Batterijen vormen duidelijk de grote uitdaging voor de autosector van morgen. De accupakketten van de elektrische auto’s wegen vaak tot 500 kg en zijn ook goed voor bijna de helft van de waarde van het voertuig. Bovendien is het geen geheim dat de productie van batterijen een vervuilende activiteit blijft, ook al worden er meer voorzorgen genomen of werken de ontwikkelingscentra aan alternatieve oplossingen voor de mineralen die momenteel gebruikt worden.
In theorie kan de batterij van een elektrische auto tussen de 8 en 15 jaar meegaan, afhankelijk van het model en het gebruik. Na deze periode zijn verschillende oplossingen mogelijk om de levensduur van deze batterijen te verlengen, bijvoorbeeld door een vaste batterij in huis of in de industrie te worden.
Daarna zal ze echter noodgedwongen naar het recyclagecircuit gaan, waardoor het gebruik van grondstoffen voor nieuwe batterijen zal verminderen. Een studie van het Institute for Sustainable Futures (ISF) van de University of Technology in Sydney (Australië) geeft aan dat door het recycleren van batterijen tegen 2040 de wereldwijde vraag naar lithium met 25%, naar kobalt en nikkel met 35% en naar koper met 55% kan verminderen.
Een kans voor België
Advertentie – lees hieronder verder
Het belang van recycling lijkt dus duidelijk, zoals de staatssecretaris voor Herstel en Strategische Investeringen, Thomas Dermine (PS) onlangs nog benadrukte. Volgens hem “gaan batterijen te vaak naar het buitenland om te worden gerecycleerd, veelal op een niet-duurzame manier”. België moet zijn plaats dus kunnen innemen in deze waardevolle keten. Want hoewel we niet produceren door een gebrek aan grondstoffen (en mijnen), moeten de inspanningen geconcentreerd worden op de lokale knowhow in de recyclage en de terugwinning van batterijen aan het einde van hun levenscyclus.
Als we in België aan recyclage denken, duikt altijd Umicore op en de fabriek in Hoboken die kobalt, nikkel, koper en lithium kan terugwinnen. Maar dit is nog steeds een proefproject, dat echter nu al in staat is om 7.000 ton per jaar of het equivalent van 35.000 batterijen te verwerken. Momenteel gebeuren de operaties nog steeds intensief handmatig, maar dit zal naar alle verwachting snel evolueren eens de robotica wordt ingevoerd, waardoor het tempo en de capaciteit fors zullen verhogen. Umicore werkt ook samen met Audi om de batterijen van e-tron-modellen die in Vorst worden geproduceerd te recycleren. Solvay, dat gespecialiseerd is in het ontwerpen van batterijcellen, werkt in een soortgelijk initiatief samen met recyclingspecialist Veolia en Renault in Frankrijk.
60% gerecycleerd?
Volgens het Australische Institute for Sustainable Futures (ISF) zou de industrie 60% van het gewicht van de batterijen kunnen recycleren. Dit aandeel kan echter nog opgevoerd worden tot bijna 90%, maar dat zou dan gepaard moeten gaan met economische incentives en een wettelijke kader vereisen dat deze aanpak aanmoedigt, merkt het Instituut op. Dat is wat de Europese Green Deal theoretisch voorziet, naast het herstelplan dat maar liefst 6,1 miljard euro uittrekt voor de ontwikkeling van de batterijsector.
De Europese Commissie zal zich hier binnenkort mee gaan bemoeien en de batterijproducenten verplichten om vanaf 2030 een minimum aan gerecycleerd materiaal in nieuwe batterijen te integreren. Men spreekt over 12% kobalt, 4% lithium en 4% nikkel. Dit is een begin.
China neemt het voortouw
Die goede Europese bedoelingen slepen echter lang aan. Aangezien China momenteel de productie van batterijen domineert, heeft het ook alle kans om zich eveneens in recyclage te manifesteren, zoals wordt geïllustreerd door de fabrikant CATL die net 4,3 miljard euro heeft verzameld om een ultramoderne recyclagefabriek te bouwen. Idem voor Tesla aan de overkant van de Atlantische Oceaan, waarvan een van de oprichters onlangs 500 miljoen dollar heeft gereserveerd voor dezelfde doeleinden.
Betekent dit dat Europa achterblijft? Niet echt, want ook hier groeit het aantal initiatieven. In Zweden met Northvolt, dat een fabriek plant die 25.000 ton aan batterijen per jaar kan verwerken en 50% van het gerecycleerde materiaal weer in nieuwe batterijen kan injecteren. En in Frankrijk met Orano (ex-Areva) dat ernaar streeft om in 2030 500.000 ton batterijen te laten verwerken.
Eén ding is echter zeker: het is dringend en noodzakelijk dat de recyclagesector georganiseerd wordt. Agence France Presse meldt dat men zich bij Northvolt zorgen maakt omdat de voorspellingen die tot nu toe zijn gerapporteerd met betrekking tot de recyclingbehoeften eigenlijk ver onder de realiteit liggen. Nu moeten we in actie komen. En misschien zou België ook een mooie plaats kunnen innemen in deze veelbelovende nieuwe activiteit…
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
