Het chassisnummer, of VIN (voor: Vehicle Identification Number), van een auto is als het rijksregisternummer op ons paspoort: een uniek cijfer waarmee onomstotelijk kan verwezen worden naar één specifieke auto, ongeacht diens eigenaar of het land waar die staat ingeschreven. Het is sinds 1981 gestandaardiseerd voor Europa, maar het bestond voordien ook al.
De code van 17 tekens vind je op de officiële voertuigdocumenten en staat altijd ergens in de auto vermeld, soms meermaals. Vaak wordt het gegraveerd in de structuur, bijvoorbeeld in de vloerplaat. In dat geval kan je het aflezen door een stuk van de vloerbedekking weg te nemen, en meestal is daarvoor een luikje voorzien. Doorgaans vind je het echter onder de motorkap, op een plakaatje of gegraveerd in het chassis, en soms zit het ook onderaan de voorruit, waardoor je het van buitenaf kan lezen.
Maar hoe komt dat chassisnummer tot stand? Het is allerminst een willekeurige verzameling cijfers en letters, zoals een automatisch gegenereerd wachtwoord in je internetbrowser. Er zit een systeem achter, en er zit allerhande info over je auto in verstopt. We doen het hier uit de doeken.
Advertentie – lees hieronder verder
Fabriekscode
De eerste 3 tekens zijn de gemakkelijkste: ze staan voor de fabrikant van het voertuig. Zo is een WB3 steeds een BMW, een JTK steeds een Toyota en een VF1 immer een Renault.
Aan het eerste teken kan je vaak het land van herkomst afleiden, waarbij de W staat voor Duitsland, de V voor Frankrijk, de J voor Japan, de K voor Zuid-Korea en een cijfer van 1 tot en met 5 voor Noord-Amerika.
Maar het is niet altijd rechtlijnig. Zo begint het chassisnummer van elke Mercedes met een W, terwijl sommige auto’s van deze fabrikant in Hongarije of de VS van de band rollen. De meeste autobouwers hebben ook meerdere fabriekscodes, ook wel WMI (voor: World Manufacturer Identifier).
Een chassisnummer dat begint met een Y, betekent soms dat de auto in België is gebouwd. Zo tref je het aan bij Volvo’s, maar bij Audi’s dan weer niet.
De uiterst volledige lijst van fabrikantencodes vind je hier.
Geboortedatum- en plaats
De 6 daaropvolgende tekens zeggen iets over het model, de koetswerkvariant en het motortype, maar ook of het een links- of rechtsgestuurd exemplaar is, en met twee- of vierwielaandrijving komt, en andere details. Hiervoor hebben de meeste fabrikanten hun eigen systeem op poten gezet. Bij sommige zijn er ook lege vakjes, die ze dan invullen met een 0 of met de letter Z. In Noord-Amerika is het laatste van 6 cijfers dan weer een controlecijfer.
Cijfer 10 kan iets zeggen over het modeljaar, maar dit is niet verplicht. Je leidt er weinig uit af, want de telling houdt niet altijd rekening met de exacte kalenderjaren, en bovendien wordt hier vaak een letter gebruikt, en moet je er dus een omrekeningstabel bij nemen.
Cijfer 11 kan iets zeggen over de bouwlokatie, al is ook dat niet verplicht. Bij Volkswagen staat de W bijvoorbeeld voor Wolfsburg, de E voor Emden en de M voor Puebla (in Mexico), terwijl bij Opel de R voor Rüsselsheim staat.
De laatste 6 cijfers zijn dan het unieke volgnummer van het exemplaar in kwestie.
De juiste wisselstukken
Wie over de juiste gegevens beschikt, kan aan de hand van een chassisnummer exact bepalen om wat voor type auto het gaat. Zo werkt het bijvoorbeeld bij de periodieke autokeuring of bij de DIV (Dienst Inschrijvingen van Voertuigen), maar vaak ook bij online aanbieders van reserve-onderdelen.
Zij kunnen op basis van je chassisnummer een exacte lijst geven van de wisselstukken die op jouw auto passen. Al moeten we daarbij wel opmerken dat autobouwers soms in de loop van een productiejaar van onderdelenleverancier wisselen, waardoor je dus niet altijd helemaal zeker bent dat je bij herstelling wel het juiste wisselstuk aankoopt.
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
