Tot nu toe was de valorisatie van versleten banden zeer beperkt: de rubbers werden inderdaad verbrand (energie) of omgevormd tot atletiekbanen of bumpers voor boten. Het woord valorisatie was daarom een beetje onterecht, omdat de productie van energie (door ze te verbranden) zeer veel CO2 uitstoot, terwijl de omzetting van oude banden in elastische materialen om bijvoorbeeld atletiekbanen of kinderspeelplaatsen te bedekken de bodem vervuilt.
De afgelopen jaren hebben verschillende bedrijven in de circulaire economie echter nagedacht over valabele oplossingen. Bandenrecyclage is dus geen utopie meer. Zo is Michelin er al in geslaagd om met zijn partner Bio Butterfly de originele polymeerketens te vinden die door de tussenkomst van bacteriën tijdens de vulkanisatie weer in het productieproces van nieuwe banden kunnen komen.
Advertentie – lees hieronder verder
Koolstofpoeder
Het goede nieuws is dat er ook bij de chemiebedrijven beweging komt. Inderdaad, een aantal van hen zijn nu volledig in staat om een band volledig te recycleren en het roet terug te brengen naar de oorspronkelijke staat. Dit is mogelijk dankzij het pyrolyseproces waarbij wordt verwarmd tot een hoge temperatuur (500 tot 700 C °) zonder zuurstof. Het resultaat is een residu dat vervolgens wordt gemalen en omgezet in koolstofpoeder, het ingrediënt dat fungeert als een versterkend middel voor de nieuwe banden. Ditzelfde poeder kan ook worden gebruikt voor de productie van andere rubberen onderdelen.
Het voordeel van dit proces is tweeledig, omdat het niet alleen het materiaal recycleert, maar ook vervuiling vermijdt die wordt gegenereerd door de productie van nieuwe koolstof die zwaar op het milieu weegt, omdat één kilogram geproduceerde koolstof 2,4 kg CO2 kost.
België op pole position
In deze nieuwe markt voor de circulaire economie lijkt België vrij goed geplaatst, aangezien het Amerikaanse Bolder van plan is om 100 miljoen euro te investeren in de bouw van een bandenrecyclingfabriek op de voormalige Opel-site in Antwerpen.
En dat is nog niet alles, want een ander bedrijf, Laupat Industries, bestudeert ook de oprichting van een bandenrecyclingfabriek. Volgens L’Écho is het de ambitie van deze speler om 20.000 ton rubberafval per jaar te verwerken, oftewel 2 miljoen stuks. Dit is een begin en het is de bedoeling dat de capaciteit tot 4 miljoen stuks per jaar wordt verhoogd.
Andere gelijkaardige bedrijven willen zich eveneens bij ons te vestigen en dit pyrolyseproces exploiteren, wat het ook mogelijk maakt om rubberdampen terug te winnen en om te zetten in pyrolyse-olie die vervolgens wordt gebruikt als brandstof voor boten.
De bandenwereld zat lang in een impasse op vlak recyclage, maar evolueert eveneens en is van plan om tegen 2050, of zelfs iets eerder, volledig circulair te zijn. Dit is uiteraard zeer goed nieuws voor het milieu en voor het verbruik van grondstoffen. Natuurlijk zullen de processen nog verfijnd moeten worden, met name om een betere kwaliteit van carbon black te kunnen bieden. Maar de evolutie is er en België lijkt bijzonder goed geplaatst in deze nieuwe circulaire sector met toekomstperspectief.
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
