Item: Continental
Rating: 8
Author: Laurent Zilli

Soms zijn er grappige toevalligheden. Een paar weken na de testrit met de Bugatti Chiron nodigde Bentley ons uit om kennis te maken met de nieuwe Continental GT Speed. Bentley werd trouwens ooit “de snelste vrachtwagen ter wereld” genoemd door… Ettore Bugatti. Ironisch genoeg maken de twee merken nu deel uit van dezelfde grote VW-familie en zijn de ooit zo sierlijke Bugatti’s nu nog nauwelijks lichter dan de Bentley’s. Op papier tenminste, want achter het stuur… We gaan er niet meer over zeggen, want je kan alles daarover lezen in ons verslag van de Chiron Pur Sport. Maar toch zullen we het in deze Bentley-test nog eens hebben over de Bugatti…

Ultieme versie

Lees ook : Bentley test voor het eerst synthetische brandstoffen

Laten we eerst even terugblikken. Sinds de eerste generatie van de Continental GT, die in 2003 het levenslicht zag, neemt de Speed de rol van “ultieme” versie op zich, aangezien hij met zijn grote 6-liter biturbo W12-motor ook de krachtigste is. Bij de eerste generatie ging het van 560 pk in de normale versie naar 608 pk in de Speed. Voor de tweede generatie ging het van 575 naar 625 pk. En dit keer gaat het van 635 naar… 659 pk.

Wat het koppel betreft: dat bedraagt 900 Nm. Het is dus een potente krachtbron. Een ander bijzonderheid van de Speed: de chassisaanpassingen zouden de Conti GT nog scherper en sportiever moeten maken. En in feite is de naam “Speed” zeker niet gestolen. Zo haspelt de nieuwkomer de 0 tot 100 km/u af in 3,6 seconden. Dat is niet ver af van de tijd van een supercar. Maar we zijn nog steeds bezig op theoretisch vlak.

Advertentie – lees hieronder verder

Inertie

Want hij had het bij het goede eind, die goede, oude Ettore. De steek die hij bijna een eeuw geleden gaf, is nog steeds relevant. De Conti GT Speed waar we het vandaag over hebben zet ongeveer 2.270 kilogram op de weegschaal, en zelfs 2.430 kilogram voor de cabrioversie. Niet bepaald een pluimgewicht, en dat is precies altijd de achillespees van dit model is geweest.

Voor zover we ons kunnen herinneren, waren de Bentley’s die we hebben getest inderdaad extreem snel in een rechte lijn. Daarnaast, Speed of niet Speed, waren ze nooit erg dol op bochten (behalve misschien de zeer zeldzame GT3-straatversie afgeleid van de eerste “Conti” van het VW-tijdperk).

Wie gewicht zegt, zegt inertie. En dat laatste was altijd extreem aanwezig en zorgde meestal voor een handicap toen we deze fraaie Engelse sportwagen over kleine kronkelende wegen joegen. Met de vooras die een duidelijk verlangen vertoonde om rechtdoor te gaan en remmen die nog minder uithouding hadden dan uw dienaar bij het hardlopen, kregen we de duidelijke boodschap dat we snelheid en sportiviteit niet met elkaar moesten verwarren. Goed, laten we dit hoofdstuk hier maar afsluiten.

Metamorfose

Je weet dat Gocar niet de gewoonte heeft om rond de pot te draaien, dus laten we duidelijk zijn: voor diegene die dit stuk schreef, is de Speed het eerste contact met de nieuwe generatie van de Conti, die meer dan twee jaar geleden werd gelanceerd. Het is dus best mogelijk dat de volgende opmerkingen van toepassing kunnen zijn op alle versies. Tegelijkertijd zou dat verrassend zijn, omdat de Speed twee nieuwe kleine items in het gamma krijgt.

Ten eerste beschikt hij over vierwielsturing, waarvan de instellingen variëren naargelang de geselecteerde rijmodus (Comfort, Sport of B, van Bentley). Daarnaast heeft de achteras een elektronisch sperdifferentieel. Het is noch een “vals differentieel” op basis van de remmen, noch een zuiver mechanisch “echt” differentieel, maar een systeem dat bestaat uit twee elektronisch gestuurde koppelingen (één per wiel). Een truc die zich sportief al heeft bewezen op een juweeltje als de Ford Focus RS.

Deze verfijningen komen bovenop iets dat aanwezig is op alle Conti’s, namelijk de gestuurde luchtvering en de “intelligente” antirolstangen. Een heel mooi technisch pakket dus. Maar is dit genoeg om de auto te transformeren? Laten we stellen dat we ons na de test afvroegen of de Bentley-ingenieurs geen stage “hoe het gewicht te vergeten” hadden gelopen bij hun collega’s van … Bugatti.

Verbazingwekkend

Ja, het is heel duidelijk, de Continental GT Speed is letterlijk getransformeerd. Met slechts één nuance: hij straalt niet plotseling iets luchtigs uit. We hadden altijd het gevoel dat de auto een bepaalde massa meezeult. Maar op de route die de constructeur had uitgezet op zowel de openbare weg als doorheen een voormalige verlaten militaire basis (met huisvesting, openbaar zwembad, supermarkt, bunker met nucleaire raketten… een echte zombie filmset!), blies de Speed ons gewoon van begin tot eind weg. Ten eerste door de motor natuurlijk. Die pusht vanaf de laagste toeren. En als we iets van kritiek moeten vinden, is het misschien zijn wat te discreet stemgeluid en zijn 8-versnellingsbak met dubbele koppeling die soms niet assertief genoeg reageert.

Maar bovenal is er het algemene rijgedrag. Er is geen spoor van onderstuur te bekennen, bochten pikken gaat heel gezwind met de vierwielaandrijving en de tractie laat nooit te wensen over dankzij het befaamde differentieel. Dat valt zelfs een beetje “agressief” uit en vereenvoudigt zo het uitbreken van de achterkant wanneer je in een speelse bui bent.

Tot slot het remmen: daarop is niets aan te merken, de nieuwe koolstof-keramische remmen functioneren ook prima als ze nog niet op temperatuur zijn en gaven nooit een teken van vermoeidheid. Ook hier moeten we iets vinden. Nou dan: de besturing geeft weinig feedback, net als het rempedaal. Ter verdediging hadden we net de Chiron getest, die een score van 15/10 krijgt op deze twee gebieden. De vergelijking is dus een beetje bevooroordeeld!

Conclusie

Zelfs al heeft een Bentley een duidelijk luxueuze vocatie, toch biedt de Speed een mooie balans tussen luxe en sportief rijplezier die ons heeft geraakt. En eerlijk gezegd: dit is niet meer dezelfde auto als voorheen!