Afgelopen zondag maakte de Stellantis-groep bekend “met onmiddellijke ingang het ontslag van Carlos Tavares te hebben aanvaard.” Het korte persbericht liet ruimte voor speculatie over de werkelijke redenen achter de breuk. Maar zoals vaak gebeurt, duurt het niet lang voordat de ware toedracht begint door te sijpelen, en de geruchten over de echte redenen voor het vertrek van de grote baas zijn inmiddels op gang gekomen.
Feit is dat de situatie in korte tijd volledig lijkt te zijn omgeslagen. Nog maar een maand geleden sprak de Raad van Bestuur van Stellantis zijn onvoorwaardelijke steun uit voor Carlos Tavares. Wat is er sindsdien veranderd?
Conflict
Het persbericht wijst op een gebrek aan overeenstemming tussen de ambities van de CEO en de Raad van Bestuur, en daar lijkt precies de kern van het probleem te liggen. Volgens een bron die met Automotive News Europe sprak, was de Raad het zat: de agressieve verkoopdoelstellingen, strenge kostenbesparingen en confronterende houding tegenover leveranciers, dealers en vakbonden eisten hun tol. Kortom, het harde beleid van Tavares was op.
Advertentie – lees hieronder verder
Hoewel Carlos Tavares niet reageerde op verzoeken van de pers, vertelden insiders dat zijn ambitieuze plannen voor de komende vijftien maanden – vlak voor het einde van zijn carrière – niet in goede aarde vielen. Vooral tactische keuzes over de bedrijfsvoering zorgden voor spanningen binnen de Raad van Bestuur. Het lijkt erop dat Tavares’ strategie steeds harder werd naarmate de weerstand groeide. De Raad besloot echter een andere koers te varen en te focussen op het herstellen van vertrouwen, met name bij leveranciers en het distributienetwerk, in plaats van te blijven inzetten op harde confrontaties. Uiteindelijk koos de Raad van Bestuur ervoor om Tavares’ radicale aanpak te beëindigen. Waarom? Omdat die aanpak zijn grens lijkt te hebben bereikt en niet langer rendabel is voor de aandeelhouders.
Ook een kwestie van veel geld
Het was echter niet alleen Tavares’ harde aanpak die de Raad van Bestuur tegen de borst stuitte. Zijn astronomische salaris – het hoogste in de sector – speelde eveneens een rol. Met een inkomen van 36,5 miljoen euro in 2023 zette hij kwaad bloed. Daarnaast bekritiseerde Tavares op het laatste Autosalon van Parijs het Amerikaanse management van de groep vanwege tegenvallende resultaten. Een beetje kort door de bocht, zeker aangezien hij als enige kapitein aan het roer stond.
Volgens een andere bron liepen de spanningen in november zo hoog op dat samenwerking met grote aandeelhouders, zoals de Franse staat en de familie Peugeot (Exor), vrijwel onmogelijk werd. De situatie escaleerde verder toen Tavares naar verluidt bot reageerde op een verzoek van de Raad van Bestuur om zijn strategie toe te lichten. Hij zou hebben gezegd dat zij zich niet met zijn werk moesten bemoeien en dat het hen niets aanging. Daarmee werd een duidelijke grens overschreden.
Reorganisatie?
De Raad van Bestuur lijkt Carlos Tavares in werkelijkheid te veel vrijheid te hebben gegeven. Problemen met toelevering en geschillen met dealers, met name in de VS, hadden al een jaar geleden opgelost moeten zijn, toen de groep nog forse winsten boekte.
Een andere bron van conflict was Tavares’ beslissing om Europese toeslagen op auto’s met verbrandingsmotoren te vermijden door de overgang naar elektrische voertuigen te versnellen. Dit wekte bezorgdheid bij de Raad van Bestuur, die in het huidige klimaat van onzekerheid niet te snel afscheid wilde nemen van verbrandingsmotoren. Tavares’ plan om aanzienlijke productiequota voor elektrische auto’s op te leggen (tussen 12% en 21%) stuitte op weerstand. Of hij gelijk had? Dat blijft moeilijk te zeggen—alleen de tijd zal het leren.
Wat wel vaststaat, is dat Carlos Tavares altijd bekendstond als een harde en door zijn ploeg gevreesde CEO. Hoewel zijn doctrine lange tijd effectief was, zijn er grenzen bereikt. Zijn vastberadenheid om kosten te blijven drukken, terwijl zijn eigen salaris steeg, zorgde volgens insiders voor grote wrijving.
Hoewel de capaciteiten van Carlos Tavares onomstreden zijn, lijkt hij uiteindelijk zelf ten prooi te zijn gevallen aan iets wat hij vroeger fel bekritiseerde: dogmatisme. Ongevoelig voor kritiek en vastgeroest in één denkwijze, bleek dit uiteindelijk zijn valkuil te zijn…
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be