De winstcijfers van de oliemaatschappijen zijn gewoon onthutsend. Het Britse BP bijvoorbeeld heeft zijn inkomsten verdubbeld tot 27,7 miljard dollar, terwijl het Nederlandse Shell een winst van 42,3 miljard dollar heeft geboekt. En hetzelfde scenario herhaalt zich overal: 56 miljard dollar bij het Amerikaanse ExxonMobil of 38,4 miljard dollar bij TotalEnergies. De nettowinst van TotalEnergies (na belastingen) bedroeg 20,5 miljard dollar. Dit is niets minder dan de grootste winst in de geschiedenis van het bedrijf.
Natuurlijk zullen deze recordwinsten de oliemaatschappijen er niet toe aanzetten zich af te keren en te investeren in groene of gewoonweg alternatieve energieën (biogas, e-fuels, enz.), zoals ze al enkele jaren zeggen. BP, bijvoorbeeld, heeft al besloten haar ambities om haar gas- en olieproductie tegen 2030 terug te schroeven, omdat dit – althans voorlopig – het doden van de kip met de gouden eieren zou betekenen.
BP heeft daarom besloten massaal te herinvesteren in de exploitatie van koolwaterstofafzettingen en in het zoeken naar nieuwe afzettingen. Het geplande budget: 8 miljard dollar, waarmee het bedrijf kan inspelen op “kansen op korte termijn, snel terug te betalen, met weinig bijkomende operationele emissies”, zoals de Financial Times meldt. Is dit genoeg om de ambities van de energietransitie uit te wissen? Niet helemaal, want het bedrijf kondigde aan dat er toch 8 miljard geïnvesteerd zou worden in hernieuwbare energie. Niet slecht, maar dat is niet veel als je vanaf nul begint. Of bijna.
Advertentie – lees hieronder verder
Doorgaan met olie pompen
Het is duidelijk dat de oliemaatschappijen ruwe olie willen blijven oppompen. En dat is wat er in werkelijkheid ook gebeurt want volgens het onderzoeksbureau S&P Global heeft de olie-industrie als geheel vorig jaar 450 miljard dollar geïnjecteerd in alle activiteiten die verband houden met de exploratie en winning van fossiele brandstoffen. En volgens de prognoses zullen deze investeringen dit jaar nog hoger uitvallen.
Natuurlijk worden deze recordwinsten aan de kaak gesteld door politici en zelfs door Joe Biden, die ze “schandalig” heeft genoemd. Dit is duidelijk een vorm van afleiding, want in tijden van crisis wordt politiek verwacht dat dit soort discours wordt aangenomen. Hetzelfde geldt voor Frankrijk, waar TotalEnergies heel goed weet dat het zijn belastingen dreigt te zien stijgen. Dit is de reden waarom het Franse concern sinds enkele maanden zijn beroemde kortingen aan de pomp verleent. En het is ook de reden waarom zij overweegt dit opnieuw te doen. En het voordeel van deze anticipatie is duidelijk: de door TotalEnergies toegekende kortingen hebben de oliemaatschappij “slechts” 550 miljoen euro gekost. Dat is veel minder dan wanneer de Franse regering de superwinsten van het bedrijf had belast.
Vaak is het argument dat we de belastingen op hightechbedrijven niet mogen verhogen, omdat zij hun winsten nodig hebben om te investeren. Is dit waar? Vroeger wel. Maar niet meer, zoals Patrick Artus, econoom bij Natixis en voormalig directeur van TotalEnergies, deze week opmerkte. Volgens hem is er iets mis met het kapitalisme, omdat hij de laatste jaren een duidelijke daling van de investeringen door grote groepen heeft vastgesteld. Waar gaat het geld heen? Het gaat in de zakken van de aandeelhouders, die hogere dividenden ontvangen die hen aanmoedigen hun aandelen te behouden en zo de hoge waarde van de onderneming of het concern op de beurs te handhaven. Een concreet voorbeeld: TotalEnergies heeft in 2022 13,3 miljard aan dividend uitgekeerd.
De vraag is niet of we al dan niet uit het olietijdperk moeten stappen. Verschillende indicatoren zijn duidelijk: er is sprake van opwarming van de aarde en, zonder alarm te willen slaan, zullen we de gevolgen daarvan betalen. In een tijd waarin iedereen het heeft over onderhandelingen over een ommekeer en een overgang, kunnen we dit opportunisme van de oliemaatschappijen, die uiteindelijk niets anders doen dan de consumenten in gijzeling houden, alleen maar betreuren. Het is duidelijk dat dit scenario waarschijnlijk enige tijd zal aanhouden, aangezien er geen aanwijzingen zijn dat de olieprijzen op lange termijn onder controle zullen blijven. Gezien de huidige economische en geopolitieke instabiliteit is men zelfs geneigd het tegenovergestelde te denken… Dit gedrag van de oliemaatschappijen is niets anders dan het verlengen van een crisis waarvoor de mensen lange tijd zullen betalen, vooral wanneer regeringen koolwaterstoffen subsidiëren met “energie”-bonussen, tijdelijke accijnsverlagingen (die wij allemaal betalen), stookoliebonnen, enz. Iets om over na te denken…
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be