Volgens Rystad Energy zal de totale productie van de belangrijkste schaliebekkens in de Verenigde Staten – Permian, Eagle Ford, Niobrara, Bakken en Anadarko – tegen het vierde kwartaal van 2023 9,9 miljoen vaten per dag bereiken.
De afgelopen weken zijn de olieprijzen enorm gestegen. Dat is te wijten aan het (te) sterke economische herstel en de internationale spanningen, met name in Oekraïne. In Europa, waar de prijzen gebaseerd zijn op een vat Brent-Noordzee-olie, hebben de brandstofprijzen recordhoogtes bereikt, met bijvoorbeeld tot 1,85 euro/liter diesel en bijna 1,8 euro/liter benzine.
Deze marktomstandigheden laten zich voelen in de huishoudbudgetten voor mobiliteit, die sowieso al te lijden hebben onder de explosie van de prijzen van elektriciteit en gas. Voor brandstoffen aan de pomp, stookolie of gas heeft de overheid echter geen enkele maatregel genomen om de koopkracht van burgers te ondersteunen.
Eerst stilstand, dan daling?
Advertentie – lees hieronder verder
Volgens verschillende analisten zou deze stijging de komende weken volledig tot stilstand kunnen komen en zouden de prijzen zelfs flink kunnen dalen. Waarom? Een prijs van 100 dollar per vat zou de Amerikaanse oliemaatschappijen doen besluiten om de productie van schalieolie massaal opnieuw op te starten (via hydrofracturering, een zeer omstreden methode die de bodem erg vervuilt). Op die manier zou de wereldvoorraad van ruwe olie plots weer een overschot kennen.
De razendsnelle prijsstijging van de afgelopen weken zou volgens sommige waarnemers van de sector de laatste kunnen zijn, althans op middellange termijn. Anderen zijn er dan weer van overtuigd dat we het plafond nog niet hebben bereikt en dat we (in België) binnen afzienbare tijd meer dan 2 euro per liter benzine of diesel zullen moeten betalen.
Meer boorplatformen actief
Schalieolie is duurder om te winnen, maar de hoge prijs per vat maakt de operatie toch aantrekkelijk voor de exploitanten. Vandaag zijn er volgens de Energy Information Administration (EIA) 516 boorplatformen actief in de Verenigde Staten, terwijl dat er vorige week ‘maar’ 497 waren. Bovendien er is nog marge, klinkt het in het land van Uncle Sam, want in 2018 waren 888 boorplatformen in gebruik en in 2014 zelfs 1.609 tijdens de vorige crisis. De Amerikaanse productie bereikte in januari 2022 ook 5,06 miljoen vaten per dag, voor de derde maand op rij een record.
Speelt OPEC+ ook mee?
Het is minder bekend, maar de Verenigde Staten zijn al enkele jaren de grootste producent van ruwe olie wereldwijd, met een marktaandeel van ongeveer 20 procent (energie-onafhankelijkheid was een van de doelstellingen van Obama). De Verenigde Staten maken geen deel uit van OPEC+, het consortium van de grootste olieproducerende landen dat de wet dicteert op de markt. Recent gaf OPEC+ toe de kloof tussen vraag en aanbod momenteel niet meer te kunnen dichten.
Door de productie op te voeren zoals in 2014 zouden de Amerikanen de OPEC+-landen kunnen aanzetten om hetzelfde te doen om de inkomsten te stabiliseren. Maar de context is veranderd, want de Amerikanen zouden nu in de eerste plaats de kaart van de winstgevendheid trekken, in plaats van het volume. Afwachten wat dat wordt.
Enkele indicatoren laten in ieder geval het tegenovergestelde zien. Analisten van de Citigroup-bank in de Verenigde Staten stellen vast dat Amerikaanse olieproducerende bedrijven op het punt staan om dit jaar bijna 40 procent meer te investeren. Een actie die de komende jaren gevolgen zal hebben voor de olievoorziening. De bank rekent daarom op een prijsdaling van het ‘zwarte goud’, waardoor een vat Brent-olie nog zo’n 75 dollar zou kosten. Dit scenario zou de huidige druk op de huishoudbudgetten kunnen verlichten. Hopelijk blijkt dit correct …
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
