De internationale studie onderzocht meer dan 150 vermogende consumenten die een luxewagen bezitten of overwogen er één te kopen. De meeste respondenten verdienden goed hun boterham, zo tussen de 200.000 en 1 miljoen dollar per jaar. Hun voornaamste beweegreden? De rijervaring primeert, maar het financiële plaatje is in de meest gevallen minstens zo belangrijk.
Genot van verkoopwinst
Voorspelbaar, natuurlijk. 86% van de ondervraagden koopt in eerste instantie een luxewagen voor het rijplezier (voor het praktische aspect staat er nog iets anders in de garage). Maar de ondervraagden geven ook mee dat ze het niet doen om ermee te pronken. Dik een derde, 36% om precies te zijn, benoemde status als de hoofdreden.
Gefortuneerde kopers springen zeker niet kwistig om met het geld dat dat pleziertje op vier wielen hen kost. Ze verlangen net zo goed dat hun wagen zijn waarde behoudt of zelfs stijgt, net zoals bij de andere luxegoederen die ze in hun bezit hebben. Denk daarbij aan kostbare schilderijen, of vastgoed.
Advertentie – lees hieronder verder
In die terugverdienwaarde schuilt het addertje. Want door de razendsnelle technologische evolutie wordt het steeds moeilijker om op die restwaarde te rekenen - vandaar ook de hoge vlucht van vintage bolides die waardebestendiger zijn. McKinsey waarschuwt: fabrikanten zullen moeten inspelen op deze bezorgdheid en inzetten op technologie die de restwaarde ten goede komt. Zelfs het goudhaantje van de groep is in dat bedje ziek. Geconfronteerd met kelderende restwaardes op zijn plug-inhybrides, heeft Ferrari een garantieverlenging voor de batterij in het leven geroepen. Jaarlijkse kostprijs? Een luttele … 8.000 euro. In zijn zestiende levensjaar wordt de batterij ook helemaal vervangen ter wille van die ijzeren doorverkoopwaarde waarvoor Maranello belendstaat. Maar goed, die batterij is dan ook al tig keren terugbetaald.
Ontrouw boven
Wie zich afvraagt welk soort koper een auto boven 150.000 euro kiest, McKinsey onderscheidt vier profielen: verzamelaars, innovatiezoekers, snelheidsliefhebbers en statusjagers. Elk profiel heeft zijn eigen voorkeuren. Waar de ene vooral prestaties of heritage helemaal bovenaan het prioriteitenlijstje zet, is dat bij de ander design of zelfs merkexclusiviteit.
Hoewel het lijkt alsof luxemerken kunnen rekenen op klanten die als aanbidders naar hun pijpen dansen, mogen ze niet op hun lauweren rusten. Want slechts 37% van de kopers is merkentrouw. De rest staat open voor nieuwkomers, vooral als die sterk inzetten op technologie, gebruikservaring en design. Hierin lijkt een opportuniteit te schuilen voor nieuwe Chinese merken zoals Yangwang, Karlmann of Hongqi. Maar die hebben nog een lange weg te gaan: 71% van de ondervraagden ziet dat voorlopig niet zitten.
Elektrisch dan?
Elektrische luxewagens zijn in opmars, maar rijke kopers twijfelen. Ook hier is het vooral de onzekerheid over de restwaardes die hen afschrikt, en nemen ze niet zozeer de houding aan dat zij zich als allerlaatste gulzige acht- of twaalfcilinders op benzine kunnen permitteren. Het is eens een andere prioritaire zorg over elektrische auto’s dan actieradius of voldoende laadpalen. Er is ook een regionaal verschil: vooral in Azië leeft het nodige animo voor elektrische SUV’s en sportwagens. In Europa en de VS kampt de overgang met meer tegenwind.
En het is niet omdat je rijk bent, dat er geen ongenoegen is. Wat steekt? Onderhoud en service. Bijna de helft van de respondenten is niet helemaal tevreden over de huidige servicekwaliteit. EV-eigenaars zijn nog kritischer. Van onderhoud tot inschrijving, alles moet geregeld zijn, zonder gedoe. Desondanks voorspelt de studie een gouden toekomst voor luxe-auto’s: bijna de helft van de ondervraagden verwacht in de toekomst er vaker een te kopen. En u?
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
